https://anibel.net
https://m.vk.com/kinakipa / https://t.me/kinakipaby
https://www.kykymba.com
Вывучэньне
Падручнік для расейскамоўных (афiцыйны правапiс)
Белорусский язык для стран СНГ
Артаэпія (афiц.)
Беларуская мова (Янкоўскі)
Карысны для праверкі значэньня, правапiсу й дакладнасьці ўжываньня, але за часам крыху ня поўны (афiц.)
Тлумачальны слоўнік беларускае мовы ў пяці тамох (пад рэдакцыяй Крапівы)
Слоўнік безэквівалентнае лексыкі (афiц.)
Самабытнае слова (Шкраба)
Беларуская мова для лянівых
https://www.instagram.com/lohkaja_mova/
Артаграфія клясычнага правапiсу
Беларускі клясычны правапіс. Сучасная нармалізацыя
Гістарычны падручнік у выданьнях на лацінцы (да сучаснае зьмены w на v) i кірыліцы
Biełaruskaja hramatyka (Taraškiewič) / Беларуская граматыка, (Тарашкевіч)
Дапаможнікі, даступныя як кнігі й як падкасты на soundcloud
Жывая мова (Бушлякоў)
Па-беларуску зь Вінцуком Вячоркам, таксама даступна як плэй-ліст на youtube
Яшчэ дапаможнікі
З трасянкі на мову (Пацюпа), сэрыя пастоў
Моўны мануал (Саўка)
Не сьмяшыце мае прыназоўнікі, другая частка Па-беларуску
youtube плэй-лісты Мова пра мову й Мова са Свабодай (апошняе таксама канал у telegram)
Праверка правапісу (афiцыйнага й клясычнага)
http://dobrapis.belsat.eu (праз VPN)
Канвэртар альфабэтаў
http://slounik.org
https://baltoslav.eu/?mova=by
Абарона моўных правоў
https://m.vk.com/umovymovy
Анляйн слоўнікі:
http://slounik.org
https://www.skarnik.by
https://verbum.by
https://glosbe.com
Усталёўвайце беларускую мову ў прыладах і праграмах, пашырайце яе ўжываньне й пераходзьце.
Вітаем!
Папярэдняя >>600631 (OP)
>не понятно, поцему людэ до сех пор дыржатсо за белорузкей язык
Таму што мова - наша зброя каб бараніцца ад расейскага ўплыву. Яна можа дапамагчы адрозьніваць сваіх ад чужынцаў, супрацьстаяць варожай прапагандзе.
Калі дзіцё, ці не крытычны чалавек чуе: "мы великие.. америку... ядерный пепел", то мусіць утаесамляць, што гэтае "мы" не пра яго. Пра яго толькі беларускай "мы сэрцам адданыя роднай зямлі". Хто не разумее дзе гаворыць вораг, той можа быць ім адурманены як палова Ўкраіны, і адкрыць ворагу браму ў сваю краіну.
Са старога, містыка Караткевіча падабаецца беларусам. З сучаснага - Бахарэвіч модны, бо ў сваей антыўтопіі напрарочыў вайну і зьнікненьне Беларусі.
>большэнства белорусов) белорузкей язык ымеет семволецеское знаценне
Так, 65% за дадзенымі апытаньня. Зараз магчыма больш, бо незалежнасьць "як здароўе".
>есле бы Бґестскую обласц пеґедале Украыне ... она бы не утрацела свой язык.
Im užo pieradali Charkaŭ. Ničoha tam nie zachavalasia. Kali ŭ horad pryjadžaje šmat rasiejcaŭ, jak u Bieraście, jany ŭsio niščać.
А самый украиноязычный?
>украиноязычный
> город Беларуси
> регион
шо ты куриш? у нас нет украиноязычных городов и регионов.
Я про города, где исторически было много украинцев или они часто туда ехали на работу или к родне уже в независимую Беларусь. Даже в РФ кое-где есть украинские воскресные школы и библиотеки, ну и регионы с высокой численностью украинцев тоже можно выделить.
Речь не про большинство населения, а про высокий процент украиноязычных относительно ситуации по стране: допустим, почти везде их 0,7%, а в каком-то регионе/городе 3,2%.
и нет городов или мест их компактного прроживания, даже в том же пинске или мозыре, бресте украинцами себя называют менбшее число чем русскими.
А теперь поясните за самые белорусскоязычные города/регионы.
перепись населения смотри по городам и районам.
тоесть в процентном соотношении в брестской области руским больше чем украинцев
Да причем тут русские, если просто интересно, где больше всего украинцев и украинского языка.
"Больше всего" означает больше, чем в других регионах, либо относительно средней ситуации по стране, а не больше, чем других народов или языков.
A ja ŭ papiaredniaj stužcy raspaviadaŭ pra rysy ŭkraincaŭ. Jany prystasavancy bolšyja za biełarusaŭ.
Аха, если б украинцы были большими приспособленцами, то сейчас вся Украина говорила б по русски, как Белорусь) Но тем не менее значительная часть Украины говорит по украински, и даже в селах юго-востока украинского наверняка больше чем в селах Белоруси.
> то сейчас вся Украина говорила б по русски
анягож, цяперака ж ўся Украіна па украінску гавора
>не менее значительная часть Украины говорит по украински
от дзе чмут! гага
Usie, usie ŭkraincy što apynulisia pad maskalom zaraz razmaŭlajuć pa-rasiejsku. I navat ličać nia ličać siabie ŭkraincami. Prystasavancy PRO+
дык татарва занадта далёка культурна ад кацапаў, тому ня так спрытна асімілююцца. Бо нават веравызнанне рознае.
Але ж на беларускую яны перайшлі недзе ў 14 стагодзьдзі. Захаваліся іхгія кітабы, пісаныя беларускай арабіцай. Татары звычайны народ, а ўкраінцы - нацыянал-прыстасаванцы.
Даволі(До!)
Бракуе
Стае
Загана - порок,ізян, недостаток
Хібы - недостаткі
Нястача - не достаток
абымае - ахапляе
агарняе- охватывает
-----------------------------------
папазаўтра - послезавтра
Абаднець - апынуццу ў святле новага дня: Мы абаднелі, калі выяжджалі з лесу
Абдзень - на працягу дня( Я абдзень да Менкску з'ежджу і вярнуся)
абзённы - на кажны дзень
Абдзённы - адным днём
Апоўдні
Адпаўднёвік - палова дня, пасля поўдня( меншы брад два адпаўнёвікі пасціў карову)
Адвячорак - частка дня перад вечарам(неяк раз адвячоркам серадой ці аўторкам)
------
Абрадзіцца - нарадзіць дзіця
Аброк - харч для каня( дам табе аброку з новага току
Ахайніць - ачысціць
Ахайны - той хто клапаціцца аб чысціні
Ахрапак - таўстая сакавітая цыбіна з качаністай капусты( Калі нямасадавіны, дык дзеці ахвотна ядуць ахрапкі з капусты
Ахваціцца - захварэць ад празмернай натугі
Ахват - хвароба ад натугі
Ахвярнік - асоба якая ходіць па вёсцы і збіре грошы на рэлігійныя патрэбы
Ацяробкі - абрэзкі гародніны
Ачамярэць - надакучыць
Адчасу - праз нейкі час
Адчынясты - тая рэч ці прылада, што можа адчыняцца( у нашай хаце вокны адчынястыя
Адчэпная - вымушаны выкуп( нейкія абармоты прычапіліся да дзядзькі, дык ён мусіў даць рубля адчэпнага
Аднома- у адно слова ( я хацеў застацца, але мой хлопец як упёрся, дык аднома паедзем дамоў
адродак - прадаўжальнік роду
ахазна - рэч што выгляду не мае, ахазна зроблена
Аздарак - саматканая спадніца з разнакаляровых нітак
Андрымоны- бессэнсовая гутарка( пакінь распраўляць свае андрымоны, бо прыкра слухаць
Антрыволія - атрутная вадкасць( я яму антрыволіяй вочы залью
Апантаны - чалавец з вар'яцкім настроем( ці ён п'яны ці апантаны
Апетаваць - прагавіта есці
Апупірыцца -лопнуць(тыж апупірышся калі з'ясі гэтыя грушы
Аржонішчы - поле дзе расло жыта
Аскабалак - нядоўгае і някруглае палена
Аском - пашкоджанне ад кіслыні( мне ад вішань стала аском
Асочнік - паляўнічы што сочыць звяроў і растаўляе стральцоў на аблаве
Астоіцца - становіться, сделать паузу
Ашчарэпам - схапіцца аберуч(дзіца ашчарэпам трымалася за сваю маці
Ашляпкі -абхапіць рукамі й нагамі(адам ашляпкамі залез на высокую сасну
Атопак- стаптаны абутак
Атрапянецm - штучна дапусціць дурноту дзеля смеху
Аўрэшце - наастатку( аўрэшцэ ты сам падумай пра гэта
АЗЫЗЛЫ\- апухлы( гэта ён азызлы з твару
бУХМАТЫ - ТАЎСТЫ З ТВАРУ
Храпа - морда
забрусець — зрабіцца цвярдым, як брус
Хірым - змова гандляроў-ашуканцаў, каб танна плаціць за сялянскі тавар.( калі настаў голад, дык і хірым знік)
Хоцькі - няхоцкі
Ходацца- дужыцца, змагацца
Хорт - сабака для палявання
Храбастаць\хрумкаць - цвёрда ёсці з трэскам( дзеці яблыкі храбошчуць)
Хто куды - у розныя бакі
Хваціч- падроблены, мана, ненатуральнасць
Цярушыць - патроху сыпаць(зранку дождж цярушыць)
Цмець - гарэць без полымя, тлеть
Чэмрыць - цярпець, пакутаваць ад недахопу ежы цы хваробы.(ганіна дзеці чэмруць бях хлеба)
Чэзнуць - гінуць, прападаць, уміраць(людзі чэзнуць як мухі
Чмыхта - сабака які мае добры нюх
Чуплаваць - біць пугай, вяроўкай, дубцом
Дагадзіць - зрабіць ласку, дапамагцы ( вось дагадзілі мне тыя хопцы, калі дапамаглі воз падняць
Дагаджаць - рабіць дабро
Дакараць\дакор - рабіць вымову\вымова
Дакажлівы - настойлівы, якідаводзіць справу да канца
Да лладу - толкам, слушна
Даў ладу - шмат чаго зрабіў
Дроб - кавалак цукру. солі ці яшчэ чаго( тут тры драбы цукру
Дубальтовы - падвойны
Лузанец - очіщенный орех
абапал - по обе стороны
асадка - ручка
астра-зорка
ашчэдны - запаслівый . экономный
ашчэдна - экономно
ашчаджаць - сберегать, аткладыват ьна запас
Асва - куслівая казурка( букашка)(чаго ты прысапілася як асва
адвітацца - попрошчаться
адум - жыве адумам(своім умом, у себя на уме)
адсякацца- на слушную заўвагу даваць брутальныя рэплікі. огрызаться
адсапнуцца - перевесті дух, отдышаться
адпрэчыць - прогнацть
адправа- набажэнства
адпакутаваць - перацярпець вялікае гора
адмагацца - не жадаць, отказывацца
адуша\аддушына - отдых
Асмакоўвацца - наганяць апетыт
апантаны Одержимый; бешеный, неистовый
адмысловы - особенный. спеціальный
адтуліна - отверстіе
акраўкі - абрэзкі
атока\абток - остров
асабовы - лічностный\лічный
асабісты - лічный\собственный
адтуліць\прытуліць - открыть\ прікрыть
адумысля - спеціально
адвольна - проізвольно
апоўдні - в середіне дня, в полдень
акавіта - вада жыцця
анігадкі - хоть бы что
адрына\пуня - сеновал
аберуч - обеімі рукамі
абрыс - очертаніе
Глюга - клюв хищчной птицы
гаротны - горемычный.несчастный
Жарынка - горячий уголёк
Куфаль- бакал для пива
балазе - благо
бясчадны - безугарный
блюзнерства - косўюнство, святотатство, богохульство
беспасярэдне\і - непосредственно
Балазе - благо, хорошо что
бадылёк - стебель
Безмеж - безграничный простор
Безлич - не поддающийся исчслению
Бляшанка - жестяная банка
Брыль - шляпа с полями. соломенная и тд
восці-Рыбалоўная прылада ў выглядзе віл.
Валлё - зоб у птиц
віскат - візг, верешчаніе
вагацца - колебацтся
ВЫНЯТАК - выдержка, извлечение, изъятие; исключение
Ветліца - зарослі вербы у дорогі
Відук - дикий мак
Вискуцень - пронизывающий ветер со свуком
Віша - нескошенная на зіму трава
вымкнуць - стремітельно вырваться куда-лібо
Вятрыска - резскій холодный колючій ветер
Гарбарня - кожвенный завод
гарліва - усердно,
гарэзлівы - проказлівый, шаловлівый
Гіз - возбуждённое состояніе домашніхжівотных, вызванное укусамі слепней
Гізаваць - стремітельно бежать спасаюсь от укусов слепней
Глей - гліняная взякая почва
Глыж - ком замёрзшей землі
Глэмаць - хватать зубамі, губамі
Гупаць - глухо стучать
досвед- опыт
Давеку - до глубокой старості
дзедзіч - наследнік дедовского іменія, наследнік полученного в наследтво
дзейкаць - разносіть слухі
дзірван - непаханна земля поросшая травой
дзірванець - поростать травой
дзядзькаванне - обычай панова отдавать детей на воспітаніе в крестьянскіе семьі
днушка -разделочная доска
дыля - половіна ілі четверть расколотого бревна
жаробка - молодая кобыліца
жужаль - жідкая грязь
зеўраць - зіять
заляцацца - ухажівать
залучыць - прівлеч\пріобўіть\залучіть
збочыць - сойті с дорогі\в сторону
забожкаць - начать прічетать, сокрушаться поміная бога
забедаваць - начать сокрушаться
зазубень - рыболовный крючок
здранцвець - пераноснае значэнне Прыйсці ў стан нерухомасці, знямення ад моцнага перажывання, страху і пад.; замерці
зніякавць - почуствовать неловкость, растерянность
замала - очень мало
здань- прізрак
заляцацца\заляцанкі - ухажівать\ухажіванія
Вобмаль - мінімум
зашмат - очень много
заможны - зажіточный
зацяцца - затаіть мыслі
зважаць - обраўать вніманіе
зніч - свяўенный огонь
зняволіьц - лішіть свободы
зняпраўдзіць - опровергнуть правдівость какіх лібо утвержденій
зняверца - человек потерявшій веру
паняверка - неопределённое состояніе
зяхаць - хватать воздух ртом
карціць - не терпітся
каліва - отдельно взятое растеніе
камінарства - ремесло трубочіста
каморніцва- земельное дело
каўнер = воротнік
крохкі - хрупкій, ломкій, непрочный
кантычка - сборнік католіческіх молітвенных песен
кіях - кукурузный початок
кудзер - локон
кормнік - откормленный кабан
кужаль - очёсанный лён
лагаднець - становіться более покладістым
летаваць - жіть где нібудь летом
лоўж - сложенный в кучу хворост
лыч - свінное рыло
ліхі- злы, нядобры, благі
лычасты - с длінный рылом
мураванка - постройка із кірпіча ілі камня
мета- метка
нямоглы - бессільный
нізанка - звязка
надасць - недавно
налецце - лето следуюўего года
пазалетась - два года назад, в позапрошлом году
налета - в будуўем году
аж на тое лета- на третій год
песціць\пеставаць - няньчіть\лілеіть
пустэльнік = отшельнік, затворнік
неруш - что лібо нетронутое первозданное
назапашны - накопленный, запасённый
пешня - Лом з драўляным дзяржаннем для прабівання лёду.
пунцовы - алый
пернік - прянік, ватружка
павевы- веянія
прыдатны\прыдасца - пригодный\пригодится
папас - остановка в дороге для корма і отдыха лошадей
пасялковец - жітель посёлка
Пекліцца\пеклаваць – мучацца; яшчэ – цяжка працаваць (як у пекле). Як жа ён пекліцца са сваёй хваробай. Цэлы век пеклюся, свету белага ня віджу.
пазоў - іск
праць - стріраць
прывабіць - прівлеч, завлечь
п
пахватны - удобный в прімененіі
пачувацца - чувствовать себя
папусціцца - поддаться сіле
пачужэць - стать кому то чужім
пералетаваць - пережіть лето
персі - грудь коня
пляга - стіхійное бедствіе
пячонік - карстофель запечоный в огне
рцплівец - прілежный человек
рухотка - рулетка
свідраваць - сверліть
самавіты - солідный
скляпенне - свод
сквапны - алчный, корыстолюбівый
хцівасць = жадность алчность
Сакуны - белорусы твёрдо проізносяўіе звук с в частіце ся
сапсець - сходіть с ума
сасмягнуць - істоміться от жажады
спарахнець - превратіться в труху
сцізорык - складной карманный ножік
скруха - печаль
слота - слякоть
струмень- струя, поток
счаўранне - маразм
спалатнець - стать бледный как полотно
спагнаць - заставіть уплатіть\возместіть долг
усцяж - на всём пространстве, на протяженіі
употай - тайком
тапелец - утопленнік
утаропіцца- уставіться
уніклівы - уклончівый
чаўпці - говоріть ерунду
шмалец- гусіный жір
шугалея - большая лодка вырубленная із дерева
Хібны - отріцательный, ошібочный
чыніць - совершать
вычын - подвіг
цемрадзь - мрак
млосна- дурно, тошно
чысцец- чістіліще
асвер - жкравель калодзежа
Кунаты - пышны, раскідзісты
туляг - вялікае воблака
шафарня- вялікая скрыня
цьмяна - смутно
тартак - лесапільня
правіцца- лаяцца, агрызацца
улея- лівень
саладуха - хлебны квас
пошумка - навалачка
Абдзённа - за одін день
дарэмна\марны бесполезный безуспешный напрасный
бескарыслівы - не стремяўійся к выгоде
бескарысны - не пріносяўій выгоды
даць дыхту - дать жару
выгОды\а - комфорт, удобства
ВУСЦІШНЫ - жуткій, страшный, ужасный
прынамсм - по крайнем мере
Ятроўка -- жонка брата
казеліць зрэнкі (вочы) — таращить глаз
У выразе: казеліць вочы — скасавурыўшыся, пільна ўглядацца ў каго-, што-н.
наўпрост-напрямую, прямиком, непосредственно
напрасткі - напрямік
Напатканец – сустрэчны. Ішла полем і напатканцу таму дарогу паказала.
замінаць - мешать, быть помехой
стае- хватает
падатны - податлівый
Ловішча - охотнічіе угодья
УРўЧ = урукапашную
УСТАРОНЬНЕ = аддаленае месца
Валтузня - барахтаніе , возня
вір - груговорот
Цалкавіта - абсолютно
На чале\ачольваць - в авангарде
Спарон\спарожа - аборт
нястомна - без усталі
Падабед - второй завтрак
Сталы - зрелый\серьёзный
Нявыкрутка - безвыходное положеніе
ЦВІНТАР - царкоўны двор
Шалманка – забягалаўка, піўніца
мацунак-падмацавацца - подкрепіться
будзь ласкавы\зрабі ласу - сделай одолженіе
ня дай Бог сьвіньні рог,а мужыку-паньства
Молодец против овец, а против молодца и сам овца — Зух супраць мух, а супраць зуха і сам муха
спанталычыцца — збіцца з толку.
Спанталычылася я гладка ад гэтай хаданіны.
---------------------------------------------------------
сыць вам!
Сыць, Божа - пожеланія пріятного аппетіта
здаўна, адвеку, адвечна, спрадвечна, спрадвеку, з даўніх пор, з даўніх дзён; здавён (абл.) - спакон вякоў
-----------------------------------------------------------------
Герцы - махляры, марнатраўцы.
Абадзіночыць - стаць адзінокім, страціць сям'ю.
Абадзісты - паўкруглы
Абадзьмуць - здзьмуць вуснамі.
Абакпіціль - бяссумленны чалавек. каторы выдае сябе за павжанага чалавека пакуль ашукае сваю ахвру, а потым высмеівае яе.
Абакпіць - ашукаць, знаяважыць
Абрамізіць - ашукаць
ганіць - вышукваць і пералічаць нечыя недахопы
гауст - частка ежы, што можна за раз у рот палажыць(бык хапіў гаўст сена са стога)
іск- пчліная розведка
істотна - правдіво
ёмка - удала, вельмі выгадна
Юха - стары назоў крыві
Юшыцца - біцца да крыві
Юр - рух, неспакой, нецярплівасць
Маладзік, поўня, ветах - гэта пра месяц
-------------------------------------------
Клышавы - асоба с крывымі нагамі
скупец,хцівец - заціскайла (разм.); скупярдзяй, скупярдзей, скупяндзя, скарэда, скнара, сквапень, сквалыга, жмінда, жмот (разм. зняваж.); жыла, плюшкін (перан.) // Сінонімы (Клышка)
САДАМЫЯ - асоба што іншых абмаўляе
каты драць - брахацца
Чынадралы
ракло
Папсуй - няўмека, што псуе матар'ялы пры рабоце
Лычбан - зняважлівая назва падлетка
соўбіла - недарэка які мяшаецца ў чужыя справы
сарамяжлівы - стеснітельный
сарамяка - чалавек які без патрэбы саромецца
Рылаты - чалавек з атапыреннымі губамі
Ручы - чалавек здольны да майстэрства
Робла - благая работніца
круцель - бессаромны ашуканец
круціць - ашукваць
круцяка - амаральны чалавек што жыве крутнёй
Дружака - шчыры сябра
кадук - чорт, нячысцік
Кацуба - неахайная з распушчанымі валасамі жанчына
Ента - жанчына што скардзіцца на сваю жызьн(енчыць)
галыш\галышка - бедны мужчына\жанчына
галетнік - вечны бядняк
Гардыяка - чалавек які невыразна нешат гаворыць(гардыячыць)
Хвацік - нецярплівы, нявытрываны( нездарма цябе хвацікам празвалі бо ты усюды хватаесся)
Абібок - гультай
панаваты - человек с претензтямі на барскіе манеры, образ жізні
ліхвяр - ростовшчік
Лабідуза - гультай
Юрок - жвавае дзіця
Неўда – плакса, румза, нюня
жох - плут, прайдоха
Галуза - бесталковая кабета
вахлАк - прастакаваты, неахайны з выгляду чалавек
смуроднік - чалавек ад якога ідзе непрыемны, агідны пах; вонючка
Лэлай - чалавек з тоўстымі вуснамі
зундаль - маўклівы чалавек
Старлыбіна - пра старога чалавека
плечавень - плечістый человек
прыганяты - надсмоторшчік за работой крестьян
сок- той хто сочыць
шпік\шпэг\шпікаваць - детектів\ шпіоніть
скнара - скряга, жмот
свінаваты - проявляющій нізкіе (свінскіе) качества
нягеглы - неуклюжій
нядбалец - нерадівый халатный человек
папіхач - человек выхываюўій к себе презреніе которым помыкают командуют
недалэнга\недалуга - недоумок
някемны\некемлівы - несообразітельный\несмышлёный
зух - удалец,ловкач
кутнік - обедневшій безземельный крестьянін снімюўій чать жілья, комнату
кормнік - откормленный кабан
Бяздетуха - бездетная женщина
Гартоўны - крепкой закалкі
Галамоўза - плюгавый человек
Дрыгун - той хто трасецца
Чыкілда - гэтак завуць кульгавага чалавека
Чмут - дзівак, жартаўнік, манюка
Чэчык = хлопец падлетак які уяўляе сябе дзяцюком
Цытра - так лаюць рэзвую сярдзітую дзяўчыну
Цыба - высокая худая дзяўчына
Цыбаты - чалавек на даўгіх нагах
Брухмель - алавек з таўстым жыватом
Блажнота - непаважаныя люді( тут сабралася адна блажнота
Басцяка - амаральны чалавек
Байдыр - таўсты непаваротлівы чалавек
Бабздыр - Бабнік
Аздабнічка - дзяўчына, што доўга строіцца перад люстэркам
Асосак - маладая жывёла што корміцца малаком маткі
Асмалак - бруднае дзіцыя( чые ж гэта асмалкі капаюцца на вуліцы
Аскабёлак - зняважлівае слова на падлетка
Абухаваты - хамавіты, нездагадлівы
Абдзіра - чалавек ў абарванай адзёжы
Абдзірайла - чалавек які бярэ надзвычай высокую плату
Просто не стали сперечатися з москвинами і не визначили офіційно мову "руською" (на відміну від "російської").
Згодна з перапісам 2009 года самымі беларускамоўнымі рэгіёнамі былі: Іўеўскі, Валожынскі, Клецкі, Капыльскі, Шаркаўшчынскі, Лельчыцкі раёны.
https://be.wikipedia.org/wiki/Файл:Хатняя_беларуская_мова_(2009).svg
>>614706
Трызненне. У Горадні беларускамоўных суб'ектыўна менш, чым у Менску (а ў Менску менш, чым у якім-небудзь Лагойскім ці Нясвіжскім раёне). Вакол Вільні ў асноўным літоўская, бліжэй у бок беларускай мяжы сустракаюцца беларускамоўныя бабулі (але яны звычайна не ведаюць, што іх мова — беларуская).
>>614645 →
Гэта проста смешна (і спроба перайсці на асобы, і спроба вызначыць мае знешнепалітычныя схільнасці). А можа не я, а ты?
Я думаю, что украинцы не воспринимают беларускую мову как нечто отдельное настолько, чтобы на ней ещё и говорить, с белорусами они либо говорят по русски (большинство), отдельные личности пытаются коммуницировать с белорусами на украинском.
Да что там говорить, если тру белорусский акцент остался только у Лукашенко и подобных пенсов.
Трэба злавіць украінца й няхай кажа: шчучыншчына, шклоўшчына.
Как кстати говорит Лукашенко? Это какой-то его специфичный акцэнт или обычное дело?
Супер открытое А. Уже по одному этому я безошибочно детекчу хохла, на каком бы языке он не говорил.
Ошибки в лексике, ударениях, морфологии на укр манер.
Гх более придыхательное, очень открытое.
"Зузуля".
Оканье, не могут в Ы и Э. Это если будут говорить на бел как на укр.
Не могут в наше мягкое сь, зь, дзь, ць. Хотя и беларусы не могут.
Обычные особенности фонетики людей из деревни для которых нормативный русский неродной.
у него очень слабо выраженный белорусский акцент, он даже "ў" "я" не произносит в акценте.
сейчас многие вместо мягкого ць произносят трвёрдое Ц - ЦАПЕР,
Ахаха лол, выписаны з браттів.
>Не могут в наше мягкое сь, зь, дзь, ць
Тут да. Самое сложное.
>>614937
Змагары ИТТ из за флага подорвались? БССРовский трушнее для Беларуси чем БЧБ. Был бы нетрушным, не продержался бы столько.
У украинцев жёлто синий флаг хотя бы обосновывается Гетманским знаменем и Галицким прапором, а БЧБ это новодел из пальца об асфальт.
> БССРовский трушнее
Это знамя окупационного правительства, которое истребило интеллигенцию и поставило белорусцев на колени.
> хотя бы обосновывается Гетманским знаменем и Галицким прапором
А они чем обосновывали? Все флаги когда-либо использовались в первые.
>БССРовский трушнее для Беларуси чем БЧБ.
>Был бы нетрушным, не продержался бы столько.
Лолшто? Пікрыл у Расіі таксама пратрымаўся амаль сорак гадоў.
>БЧБ это новодел из пальца об асфальт.
ЧЗ яшчэ большы наватвор (1951 год) на аснове чырвонага сцяжка ўсялякіх левых, бальшавікоў і нацыянал-сацыялістаў.
БЧБ хоць нейкую геральдычную пераемнасць з Пагоняй мае, якая спрадвеку выкарыстоўвалася на Беларусі.
>>615022
>>615051
Вы пра што?
А ўвогуле, палітоту і каменты на ютубе хадзіце абмяркоўваць на іншую дошку. Лепш бы абмеркавалі дысімілятыўнае аканне ці еканне ў беларускіх гаворках.
>БЧБ это новодел из пальца об асфальт.
БЧБ это шедевр вексиллологии (могу расписать, почему). Возможно, лучший национальный флаг в Европе.
>>БЧБ это новодел из пальца об асфальт.
чепушіла, ты когда відішь эстонскій, літовскій, латышскій, фінскій, чешскій, словенскій, немецкій флагі ты тоже так думаешь?
Белорусский флаг можно было создать, следуя геральдическому принципу, а можно было создать, следуя принципу гласности (геральдический термин).
Геральдический принцип использован при создании флагов Польши и Германии: белый орёл на красном фоне; чёрный орёл с красными когтями и клювом на золотом фоне. Тогда бы белорусский флаг был похожим на флаг Польши (белый всадник на красном фоне). Запомним это.
Можно было бы использовать гласный флаг. Гласный флаг это флаг, изображение на котором перекликается с названием того, что он символизирует. Например, для Черногории это был бы флаг с чёрной горой, для Берега Слоновой Кости — флаг с бивнем мамонта. Для Беларуси, соответственно, белый или преимущественно белый флаг. Есть прецедент использования такого флага: на Первом всебелорусском съезде
Бело-красно-белый флаг, таким образом, является своего рода уникальной комбинацией (других примеров я не знаю): для флага используются цвета герба, как положено геральдическому флагу, но преобладает (2/3) от флага цвет белый. То есть одновременно это и гласный флаг.
Плюс к этому этот флаг с лёгкостью могла сшить каждая вторая белорусская крестьянка из отрезов ткани, которые хранились у неё в ларе.
Также этот флаг соответствует всем пяти принципам дизайна флагов (см. картинку).
Ну и бонус для тех, кто любит всякую там историчность. Есть прецеденты использования Речью Посполитой красно-бело-красно-белого флага. Его происхождение, очевидно, основывалось на комбинации герба Польши (белый орёл на красном форе) и Погони (белый всадник на красном фоне). Бело-красно-белый флаг как геральдический флаг может претендовать на звание законного потомка того флага Речи Посполитой.
А ещё для крестьян белый был самым обычным цветом одежды (выбеленный солнцем лён), а красные нитки для украшения одежды использовались чаще всего.
Ну и... «Пот, кровь и слёзы белорусского народа».
Лука гаворыў як жыхары шклоўшчыны. Ягоныя сыны так сама. Але ж с 94-га Лука намагаўся пазбавіцца ад акцэнту. Хіснуўся ў іншы бок, таму некаторыя гукі ў яго зусім іншаземныя.
>А ешё для кґесцян белы был самым обычным цветом одыжды
На самой справе белы, чорны й чырвоны - гэта первыя 3 колеры што ўзьнікаюць у кожнай культуры.
Спачатку колеры 2: чорны й белы то бок цемра+святло, або дзень+ноч, зямля+неба. А потым дадаецца чырвоны, як колер крыві, вадкасьці жыцця што плыняй льецца з забітых жывёл. У прымітыўных народаў чырвоны з'яўляецца сінонімам прыгожага, бо гэта адзіны даступны ім колер для дэкору.
Стваральнік сьцягу Дуж-Душэўскі сыходзіў з народный творчасьці сялян, таму ня дзіўна што атрымаўся сьцягна фота, бела-чырвона-белы з чорнымі стужкамі. Потым стужкі прыбралі.
>Стваральнік сьцягу Дуж-Душэўскі сыходзіў з народный творчасьці сялян, таму ня дзіўна што атрымаўся сьцягна фота, бела-чырвона-белы з чорнымі стужкамі. Потым стужкі прыбралі.
Дуж-Душэўскі стварыў менавіта БЧБ без чорных стужак. Лічыцца, што чорныя стужкі на тваім фота дадалі як траўрныя.
Я, паклоннік наркамаўкі, прапаную слова похва замяніць на хавалішча як далейшую меру па набліжэнні беларускай мовы да рускай. Прашу паважанае спадарства разгледзець прапанову і даць абгрунтаваны адказ.
Я гляджу, прыхільнікі Станкевіча, Вячоркі і іншых носьбітаў ідэі "а давайце выдумляць словы, мяняць правілы, выдумляць розную хуйню, абы апрычоны язык атрымоўваўся" ўсё ніяк не ўтаймуюцца, нават калі аргументы зусім заканчваюцца, а іхняя "лёгіка" развальваецца. Так і карціць нешта памяняць.
"Похва" ў ТСБМ: https://www.skarnik.by/tsbm/62201
У Корпусе: https://bnkorpus.info/korpus.html#search:{"textStandard":{"subcorpuses":["teksty","kankardans"]},"words":[{"word":"похва","allForms":true}],"wordsOrder":"PRESET"}
Вынікі: Гарэцкі, Бядуля, Дубоўка, Зарэцкі, Брыль, Адамчык, Быкаў, Караткевіч — у значэнні "футарал для мяча". Як мінімум Глобус — у значэнні жаноцкага органа.
А "хавалішча" нават Гугл не ведае.
Прыкладна гэтак жа атрымліваецца апрычоны язык Станкевіча:
"Беларускі літаратурны язык мае ў загадным ладзе ў 2 ас. мн. л. хорму на -еце, калі захаваўся самагук асновы. Ужываньню гэтае асаблівасьці ў языццэ літаратурным не перашкаджае тая абставіна, што цяперака ў народнай мове менаваная хворма ё асаблівасьцяй толькі аднаго — паўднёва-заходняга (з выняткам цэнтральнае гутаркі) — з двух нарэччаў беларускіх, бо язык літаратурны ё заўсёды ў большай або меншай меры амальгамаю народных нарэччаў." (Во, кумір "паслядоўных лёгікаў" і сам не можа вызначыцца, як правільна: хорма ці хворма)
Вось у "языццэ" "хавалішча" можа быць, а ў літаратурнай беларускай мове проста так з'явіцца не можа.
Гэтак жа паляшук Вячорка выцягвае аднекуль "апрычоныя" словы, напрыклад:
https://www.svaboda.org/a/27877876.html
Апрача мезенца — усё нейкія "апрычанізмы", можаце самі пераканацца з дапамогай Корпуса і Гугла. І ладна бы падаў інфармацыю ў духу "во цікавыя апрычона-арыгінальныя назвы пальцаў замест ТСБМаўскіх вялікі-указальны-сярэдні-безыменны-мезенец" са спасылкамі на крыніцы ("мезенец я ўзяў з ТСБМ, сярэднік, паказальнік і адзінец — створаныя ўкладальнікамі аднаго слоўніка ў 20-я наватворы, якія нідзе апроч гэтага слоўніка не сустракаюцца, а пярсцянец я сам прыдумаў на аснове дыялектнага пярсцяца"), а то падае, як адзіна правільныя варыянты.
Гэтак жа можна на аснове дыялектных назваў пальцаў падаць інфармацыю "па-беларуску пальцы грэмзы называюцца: бальшы, укашчык, трэці, казінец, мезюнк" (крыніца: https://slounik.org/228781.html ).
Зрэдку такія "апрычанізмы" трапляюць у літаратурную норму, калі становяцца занадта папулярнымі, але толькі зрэдку.
Чыстай літаратурнай беларускай мовы за мяжою амаль няма, ды і тыя, хто піша, у большасці не з’яўляюцца прафесіяналамі. Як хто гаворыць, так і піша. Імкнучыся быццам да нейкай арыгінальнасці, адметнасці, выдумваюцца асобныя словы і выразы, — абы быць далей ад «русіфікацыі». Таму асобныя артыкулы стракацяць не характэрнымі беларускай мове словамі і выразамі, накшталт «бачына», «мець на ўвэце», «гледзішча», «экзыля», «апінія», «візія», «імпрэза», «блізкія», «навага», «творства», «памога», «веда», «хворма», «зялеза», «камандзёр», «спадар», «собскі» і г. д. У мове шмат англійскіх, нямецкіх, польскіх ды і з іншых моваў слоў. Не мова, а макароншчына, як яе называюць самі некаторыя эмігранты... (Барыс Сачанка, 1986)
>на хавалішча як далейшую меру па набліжэнні беларускай мовы да рускай
Мне тут падказваюць: з мэтай "набліжэння" да рускай "похву" трэба мяняць на "вагіна", бо "ховать" у рускай — дыялектнае, не зразумеюць.
Пайшлі іх у хавалішча з іхняй каталіцкай вагінай. Наркамаўка - мова савецкіх праваслаўных людзей, малодшых братоў і мірных рабочых вялікага рускага барына.
>Вось у "языццэ" "хавалішча" можа быць, а ў літаратурнай беларускай мове проста так з'явіцца не можа.
Але ж комунізм, пролетар, рэволюцыя неяк з'явіліся. Чым мы горшыя?
>Барыс Сачанка, 1986
Вось так, смела і адважна, Барыс Сачанка не пабаяўся і сказаў тое, чаго ад яго хацела партыя і ўрад, ха-ха!
>>615239
Зусім ебануліся з пераходам на асобы. Салаўінага памёту з кісялём навярнулі, га?
>чаго ад яго хацела партыя і ўрад, ха-ха!
Шляпа, ты?
Як лёгка спісаць пазіцыю апанента на палітычны ўплыў.
А мог бы прааналізаваць праз той жа Корпус, якія з пералічаных слоў больш-менш прыжыліся ў літаратурнай мове (і дзе Сачанка перагібае палку), а якія так і засталіся ў "языццах".
>>615227
>Але ж комунізм, пролетар, рэволюцыя неяк з'явіліся
Ты пра што? Камунізм, пралетар, рэвалюцыя — інтэрнацыянальныя словы (ад лац. communis — агульны, усеагульны; proletarius — небагаты грамадзянін у Рымскай дзяржаве; revolutio — пераварот), іх ніхто не выдумляў, як "хавалішча", а запазычылі ў суседзяў. А калі ты пра напісанне, то гэта ж тарашкевіца. Эволюцыя, рэволюцыя, колёквіум, комунізм і г.д., але камісія і камітэт. Параграф 104 з арыгінальнага выдання "Граматыкі" Тарашкевіча 1918 года (і перавыданняў) (у чарговы раз!) прыводжу карцінкай, і больш разгорнуты параграф 97 з выдання 1929 г. прыводжу тэкстам:
§ 97. ЧУжазeмныя cлoвы, yзятыя з чyжoe мoвы даўнo, пiшyцца так, як гэта чyваць y штoдзённым yжыткy: лiтаpа, аканoм, аpганicты, паляpyш, калiдop, лeваpвэp (i pавoльваp), пpатакoл.
Чyжазeмныя cлoвы, нядаўна ўвайшoўшыя ў бeлаpycкyю мoвy, аcаблiва-ж навyкoвыя тэpмiны, пepаважна пepадаюцца па магчымаcьцi, так, як y тэй мoвe cкyль яны ўзятыя: тэлэгpаф, тэлeгpама, кoлёквiyм, гeoгpафiя, гeoмэтpыя, тэpытopыя, yнiвэpcытэт, эвoлюцыя, элeмэнт, iнтэлiгeнцыя i г. д.
У нeкатopыx з такix cлoў yжo аканчальна пpынята чаcткoваe аканьнe, напpыклад: лiтаpатypа, нe лiтэpатypа (пад yплывам cлoва лiтаpа), pэдактаp, дыpэктаp, iнcпэктаp, а нe pэдактop, дыpэктop, iнcпэктop - пад yплывам бeлаpycкix знаxаp, пicаp i падoбн.
Heкатopыя cлoвы, нядаўна пepанятыя ў наpoдзe, так xyтка i глыбoка ўcвoiлicя ў наpoднай мoвe, штo i ў лiтаpатypнай мoвe пpынята ix пicаць з пoўным аканьнeм, напpыклад: аpатаp (opатop); камiciя, камiтэт, камicаp, вакзал, аказiя.
Замecта чyжазeмныx падвoйныx зычныx пiшyцца пpocтыя: каcа, маcа, тэлeгpама, Фiнляндыя, Гoляндыя, а нe - каccа, маccа, тэлeгpамма, Гoльляндыя, Фiннляндыя i г. д.
Aднак y нeкатopыx cлoваx заcтаeцца падваeньнe: Ганна, манна, ванна, мадoнна, Бyдда, Mэкка...
Чyжазeмнаe l (cяpэдняe) пepадаeцца мягкiм ль, як y cлoваx лямпа, пляц, плямка, клямка; Лёндан, лёзyнг, мoнoлёг, лёяльны, фiлёзoфiя i г. д., абo цьвёp-дым л, як y cлoваx капiтал, iдэал, iнтэгpал, адмipал, аpтыкyл, матэpыял, пpатакoл, фopмyла, канiкyлы, бiбyла, тpыбyнал i iнш.
У чyжазeмныx cлавox (y аcнoвe) нe дапycкаeцца цeканьнe i дзeканьнe, а дзeля тагo: дыплёмат, тыpан, дынамiт, тып, тэатp, аптэка, тэлeгpама, дэпo, cтyдэнт i г. д., а нe - дзiнамiт, цiп, cтyдзeнт i г. д.
He зьмягчаюцца звычайна й зычныя з, с i ц: аcыcтэнт, магазын, пазыцыя, кooпэpацыя i г. д., алe фантазiя, пoэзiя, аказiя, Aзiя, Ciбip i iнш.
Aпpача cлoў здаўныx-даўна абeлаpyшчаныx - Пiлiп, Язэп, xyнт, каxля, xваля, Xама, Xвeдаp... - чyжазeмны гyк ф пepадаeцца пpаз ф: фopма, фpoнт, манiфэcт, фамiлiя, фабpыка, Францыя i г. д.
УBAГA. Пepадача чyжазeмныx cлoў блiзка ўва ўcix cлавянcкix мoваx выклiкала i выклiкаe бoльшыя цi мeншыя тpyднаcьцi.
Acаблiвyю тpyднаcьць для бeлаpycкай мoвы вытваpаe аканьнe. Tpэба дyмаць, штo заўcёды бyдзe тэндэнцыя (наxiл) i, пpocта, жыцьцёвая патpэба пpавoдзiць аканьнe i ў чyжазeмныя cлoвы. Aлe пpавяcьцi пoўнаe аканьнe - а, я на мecцы о, э, е тpyдна бyдзe дзeля дзьвёx пpычын. Пepшаe, штo такoe аканьнe залiшнe адpывала-б cлoва ад ягo pадавoдy, напpыклад: талягpама, гяагpафiя, балятpыcтыка(!)... Дpyгoe i важнeйшаe, штo гэта ня зyciм згoдна з наpoднай фoнэтыкай, дзe маeм звычайна на мecцы нeнацicкныx э, е гyкi ы, і абo дyжа зблiжаныя да ix: аpышт, канцыляpыя, тылiгpама, тыятp (цiятp). Лiтаpы э i е азначаюць гyкi нe залiшнe далёкiя ад такoга жывoга выгаваpy, каб нeльга былo ix пакiнyць. Пpаўда, яны наpyшаюць пpавiла аб аканьнi, алe затoe... вyчаць кpыxy чyжазeмныx cлoў, yжываныx yciмi наpoдамi cьвeтy.
Mагчыма, штo пpавядзeцца аканьнe аднocна да о: пpафэcаp, маналёг (замecта пpoфэcаp, мoнoлёг) i г. д. Aлe i тyтака пpыдзeцца, вiдаць, пpынамci ў нeкатopыx pазox затpымаць о нeнацicкнoe, напpыклад: антoлёгiя (выбаp вep-шаў – “кpаcак”) i oнтoлёгiя (“наyка аб быцьцi”). Tyтака вeльcмi xаpактэpны пpыклад такix бeлаpycкix cлoў, як мoвазнаўcтва, пpыpoдазнаўcтва i падoбныя (о нe пад нацicкам!).
Падзел i расклад матэрыялу мае толькi аблягчыць працу вучыцеля, але зусiм не змушае яго сьлепа йсьцi за гэтым раскладам. Наадварот: вучыцель ня раз змушаны будзе рабiць значныя зьмены ў падзеле матэрыялу, залежна ад разьвiцця i поступу вучняў. Вучыцель павiнен да гэтага загадзя прыгатовiцца i добра вывучыць падручнiк. У некаторых разох ён змушаны будзе сам знайсьцi матэрыял для апрацаваньня вучням, бо аўтар стараўся даваць самае неабходнае, каб не павялiчыць залiшне коштаў друку.
Увагi i параграфы, азначаныя зоркаю (*) пры цыфры, назначаны больш для вучыцеля, як вучняў, i могуць быць с карысьцю выясьнены апошнiм толькi пры адпаведна высокiм роўнi iх разьвiцьця i падгатоўкi.
>Як лёгка спісаць пазіцыю апанента на палітычны ўплыў.
Гэта не пазіцыя, а хуйня. Ён узяў і ацаніў мову ўсёй эміграцыі. Быццам мове Кастуся Акулы можна даць тую ж ацэнку, што і мове Масея Сяднёва, а мове Масея Сяднёва тую ж, што і мове газеты “Бацькаўшчына”.
Гэта не больш чым папердванне ў лужыну, і я нават не збіраюся з такой пазіцыяй дыскутаваць, бо дыскутаваць тут няма з чым.
>Пачаць спрапаноўваю з "настаўнік", "падрыхтавацца", "лічба", "складаней", у праўдзівым беларускім языццэ вінна быць як у Тарашкевіча — "вучыцель", "прыгатовіцца", "цыфра", "трудней":
Вучыцель — ОК, прыгатовіцца — ёсць форма “прыгатавацца”, а “падрыхтавацца” можна выкінуць за яго нямецкі корань, «лічба» лепш за «цыфру», бо «цыфра» чужое слова, а «лічба» сваё, «трудна» можна прыняць.
>Ён узяў і ацаніў мову ўсёй эміграцыі.
>амаль няма
>у большасці
>асобныя артыкулы
Суперздольнасці.
>>615249
>можна выкінуць
Выкідай.
>бо «цыфра» чужое слова
А ў Тарашкевіча цыфра. Лічбу прыдумалі праваслаўныя маскальскія бальшавікі.
Ён напісаў яўнай хуйні. Не “на ўвэце”, а “на ўвеце”. Не “камандзёр”, а “камандзер”. “Памога” дыялектнае слова, сустракаецца ў прыказках. “Собскі” таксама дыялектнае, ужываў Татарыновіч. “Творства” наогул мо русізм, бо скарочанае “творчество”. І «зялеза» не выдуманае слова . Сачанка напамінае мне тут расіян, якія цытуюць “смешную” ім украінскую мову, не будучы з гэтай мовай знаёмымі.
Што характэрна для эмігранцкага друкаванага беларускага слова? Перш за ўсё — нізкая прафесійная культура, невысокі ўзровень палемікі. Даюць знаць пра сябе прыёмы буржуазнай «жоўтай» прэсы. Беларускае эмігранцкае друкаванае слова ў гэтых адносінах не выключэнне. Але ў беларускіх эмігранцкіх выданнях ёсць і свае, чыста беларускія якасці і адрозненні — яны нястрымна шальмуюць усё, што ні робіцца ў Савецкай Беларусі, ва ўсім бачаць руку Масквы. Вядома, падхвальваюць, а дакладней, захвальваюць зробленае на эміграцыі, наогул, «вольны свет». Рэдакцыі не маюць сувязі з Радзімай, таму інфармаванасць пра тое, што ў нас робіцца,— слабая, каб не сказаць, яе зусім няма. Адзіная крыніца інфармацыі — савецкая прэса. Ды чуткі, што іншы раз даходзяць праз знаёмых. А яшчэ ж дзяды і прадзеды нашы казалі, што лепш раз паглядзець, чым сто раз паслухаць. Газеты і часопісы выходзяць нерэгулярна. Правільней, выходзілі, бо тое, што асталося, наўрад ці можна назваць газетамі і часопісамі...
Увесь час беларускія эмігранцкія выданні імкнуліся падтрымліваць літаратурную моладзь. Асабліва тую, што ў Савецкай Беларусі. Рабілася ды і робіцца пэўная стаўка — маўляў, старэйшыя «абальшавічаны», а вось моладзь разумее, падтрымлівае «вольны свет» і ўсіх, хто там. Змяшчаліся і змяшчаюцца ўрыўкі з твораў, а то і самі творы, якія адпавядаюць эмігранцкім настроям і поглядам. Дэмакратызацыя, галоснасць, тыя працэсы, што адбываюцца ў апошні час у нашай краіне, прывялі ў разгубленасць эмігранцкую прэсу, выбілі нават тыя козыры, што былі...
Б-г-г... Козыры эмігранцкай прэсы. Эмігранцкія настроі і погляды. Ужо ў краіне дэмакратызацыя і галоснасць, а ён яшчэ не лянуецца за савецкую ўладу «копротивляться».
Дык усё правільна напісаў, гэта не літаратурная мова, а нейкае языццэ.
>Чыстай літаратурнай беларускай мовы за мяжою амаль няма, ды і тыя, хто піша, у большасці не з’яўляюцца прафесіяналамі. Як хто гаворыць, так і піша.
>>615285
У чым не мае рацыі? З усёй русіфікацыяй і цэнзурай у БССР за 40 гадоў напісалі і выдалі дахалеры літаратуры, падручнікаў і г.д. А ў эміграцыі і існыя газеты ў асноўным згінулі, ды і тыя, што засталіся, часта набівалі колькасць старонак творамі БССРаўскіх пісьменнікаў і паэтаў.
>Дык усё правільна напісаў, гэта не літаратурная мова, а нейкае языццэ.
«Не літаратурная мова» па-твойму значыць «яны карыстаюцца словамі, якіх няма ў маіх савецкіх слоўніках». Гэта проста лол.
>У чым не мае рацыі? З усёй русіфікацыяй і цэнзурай у БССР за 40 гадоў напісалі і выдалі дахалеры літаратуры, падручнікаў і г.д.
Здзівіў. У БССР пад дзесяць мільёнаў людзей было, а колькі там той эміграцыі?
>«Не літаратурная мова» па-твойму значыць «яны карыстаюцца словамі, якіх няма ў маіх савецкіх слоўніках». Гэта проста лол.
"Які дрэнны совецкі вакабуляры, ні перазнаюць мой языццэ!"
>Здзівіў. У БССР пад дзесяць мільёнаў людзей было, а колькі там той эміграцыі?
Дык з якой халеры гэтая эміграцыя нас будзе вучыць, як правільна па-беларуску гаварыць? А я не раз (у асноўным ад рускамоўных) чуў, што "сапраўдная мова толькі на эміграцыі захавалася, тут усё нарком (які?) папсаваў". І пачынаецца: "не купіць, а набыць, не курыць, а паліць, не цяпер, а зараз, не балкон, а гаўбец, не суткі, а содні...", працягваць можна бясконца.
https://archives.gov.by/home/tematicheskie-razrabotki-arhivnyh-dokumentov-i-bazy-dannyh/vydayushhiesya-lichnosti/klasiki-susvetnaj-litaratury-yanka-kupala-i-yakub-kolas/klasik-susvetnaj-litaratury-yakub-kolas/arhi%D1%9Enyya-dakumenty-i-materyyaly-pra-yakuba-kolasa/aryginaly-tvora%D1%9E
https://archives.gov.by/home/tematicheskie-razrabotki-arhivnyh-dokumentov-i-bazy-dannyh/vydayushhiesya-lichnosti/klasiki-susvetnaj-litaratury-yanka-kupala-i-yakub-kolas/klasik-susvetnaj-litaratury-yanka-kupala/arhi%D1%9Enyya-dakumenty-i-materyyaly-pra-yanku-kupalu/aryginaly-tvora%D1%9E-yanki-kupaly
>"Які дрэнны совецкі вакабуляры, ні перазнаюць мой языццэ!"
>І пачынаецца: "не купіць, а набыць, не курыць, а паліць, не цяпер, а зараз, не балкон, а гаўбец, не суткі, а содні...", працягваць можна бясконца.
Па-першае, вывад пра тое, добрае пэўнае слова ці благое, можна рабіць у дачыненні да асобных слоў, а не да ўсіх іх разам.
>>615303
>Дык з якой халеры гэтая эміграцыя нас будзе вучыць, як правільна па-беларуску гаварыць?
Па-другое, ніякая эміграцыя нікога нікому не вучыць. Гэта сённяшнія носьбіты трымаюць у галаве расійскую мову і збіраюць у сваю беларускую мову розныя экзатычныя словы, параўноўваючы іх з расійскай і адкідаючы падобныя на расійскія. Якая розніца, дзе яны іх бяруць? Зніжку ўзялі ў палякаў, «распавядаць» у ўкраінцаў, мо што экзатычнае і ў эмігрантаў узялі, не ведаю. «Вучыцеля» яны не хочуць браць, а «апінію» хочуць? Ну дык гэта іх праблемы-комплексы, а не эміграцыі.
>А "палаты", "полаты"?
>с.-в.-ням. *lannzug, якое з lanne ’ланцуг’ і zuc, zuges ’працяг; тое, што цягнецца’
>с.-в.-ням. gewalt
>Праз рус. протокол ’тс’, дзе з зах.-еўрап. моў: франц. protocole, ням. protokoll < лац. protocollum < грэч. πρωτόκολλον ’ліст, які прыклеены спераду на скрутак папірусу’
>лаб (< н.-в.-ням. Leib ’ліф’) і слав. (укр.) сердак ’сурдут з тоўстага сукна’
>італ. palazzo з лац. palātium
>с.-лац. lubinus < лац. lupinus ’воўчы’, — спачатку ’воўчае зелле’ < lupus ’воўк’
Усё, што я сказаў пра гвалт, ланцуг, лапсардак, палац і лубіны, я сказаў з апорай на двухтомны слоўнік іншамоўных слоў Булыкі. Булыка кажа, што ў беларускую мову яны трапілі праз польскую. А раз так, то і адаптаваліся яны ў беларускай мове як славянскія (польскія) словы, а не як італьянскія, лацінскія і г. д.
>Гэтае нямецкае слова (Losung) ў беларускую магло трапіць толькі з рускай, куды трапіла ў часы Пятра (як і мноства іншых, напрыклад алгебра, глобус, лак, балласт, лавировать, лоцман, флот, залп і кавалерия, руль, вельбот, фляжка).
О, глядзі ты, ужо беларуская мова можа, аказваецца, пазычаць ПРАЗ расійскую. А толькі два радкі вышэй засыпаў мяне ланцугамі з нямецкай мовы, палацамі з італьянскай і лубінамі з лацінскай.
Відаць, проста ідыётам табе надакучыла прыкідвацца, вырашыў прыкідвацца яшчэ і шызафрэнікам.
Пра «лёзунґ» Станкевіч піша так, як быццам гэта слова ён чуў на свае вушы. Магчыма, не ад простых сялян, а ад больш адукаваных знаёмых. На той час нямецкая мова была адной з асноўных на кантыненце і частка Беларусі была акупавана нямецкімі войскамі некалькі гадоў. Гэта слова ў тагачаснае маўленне магло трапіць непасрэдна ад немцаў.
>А раз так, то і адаптаваліся яны ў беларускай мове як славянскія (польскія) словы, а не як італьянскія, лацінскія і г. д.
А раз так, то чаму "еўрапейскае нейтральнае L" у гэтых словах у польскай перадаецца не праз польскае нейтральнае L, а праз польскае ł?
>Булыка кажа, што ў беларускую мову яны трапілі праз польскую.
Ух ты. Назаві хоць адно слова, якое трапіла ў беларускую да выдання Граматыкі Тарашкевіча непасрэдна з заходнееўрапейскіх моў, а не праз польскую і рускую. Інакш атрымліваецца, што сцверджанне Тарашкевіча і Станкевіча пра "заходнееўрапейскае нейтральнае L" увогуле не мае ніякага сэнсу: мы гэтыя словы маем адаптаваць як славянскія.
>Відаць, проста ідыётам табе надакучыла прыкідвацца, вырашыў прыкідвацца яшчэ і шызафрэнікам.
Не, проста ты нават паварушыць глуздамі не хочаш (а мо і не можаш, усялякае можа быць). Цяжка правесці ланцуг ад лацінскага палатіум да беларускіх палатаў з палацамі? Як "нейтральнае" L у palatium/palazzo ператварылася ў ł у pałac? Ці protocole/protokoll — у протоколъ, а не протоколь? Тэорыя пра "еўрапейскае L можа перадавацца ў беларускай толькі праз мяккае Л" нічога не вартая.
>Гэта слова ў тагачаснае маўленне магло трапіць непасрэдна ад немцаў.
Адкуль тады там з'явілася "г" у канцы? Большасць немцаў у 20-м стагоддзі ўжо яго не вымаўлялі, здаецца.
"Магло". Менавіта што "магло".
У часы ВКЛ нямала немцаў сяліліся па ўсёй Усходняй Еўропе. Нават у Маскве была Нямецкая слабада ўжо пры Вітаўтавых прапраўнуках. Адпаведна тады і "ланцуг" мог трапіць у старабеларускую непасрэдна ад немцаў. А далей хто як пачуў, адсюль і ланцугъ, і ленцугъ, і ланцухъ, і ланцюхъ, і ленцухъ, і леньцухъ, і лонцухъ, і нават ланчухъ у крыніцах.
О курва! Добры аргумэнт. Трэба рабіць кампіляцыю наркам/тарашкевіца абіраючы найлепшая. Крытэр просты - абы не расейскія, бо мова - наша апошняя зброя, каб захавацца ва ўмовах акупацыі да вызваленьня.
>нізкая прафесійная культура, невысокі ўзровень палемікі
Прычэпка да формы таксама дэманструе ўзровень палемікі.
Крыніцай нямецкіх словаў маглі быць жыды. Палова Менску размаўляла на ідыш. Тое ё германская мова.
>Ну дык гэта іх праблемы-комплексы, а не эміграцыі.
Ну дык комплексы і штурхаюць да "каб не як у маскаля". Хто з дзяцінства па-беларуску - і ў голаў не прыйдзе такое.
>>615306
>Ну дык гэта іх праблемы-комплексы
Праблема што ня кожны здольны выявіць адсутнасьць аргумэнту ў выразе замаскаваным як псэўда навуковае адсыланне да псіхалёгіі. На нашае шчасьце я здольны. Гэта тоесна "яны самі дурні".
Яны не дурні, а людзі што разумеюць, мова - сродак ПАШЫРАНАЙ камунікацыі. То бок, ня толькі казаць як прайсьці ў бібліятэку, але й упэўніць суразмоўцу, што чалавек не абыякавы да краіны, разумее пагрозу для яе, і на яго можна спадзявацца ў справе абароны нашага дабрабыту ад чужынцаў, бо ён паклаў шмат часу й высілкаў на вывучэньне, як ты.
камунікацыя -> самаарганізацыя -> барацьба -> перамога
Это украинский путь. Белорусы не потянут. Вот если отбросить всю шелуху, у хохлов всё строится вокруг концепции "мiф козацький".
У белорусов нет такого мощного метафизического символа.
У беларусаў ёсьць мацнейшы міт - Вялікая Літва.
У любым выпадку мова стварае давер чалавека да чалавека неабходны ў кожнай супольная справе, асабліва палітычнай. Вось зараз у нас кожнага наракаюць агентам і незразумела каго падтрымаць. А адказ просты, падтрймай таго хто дбаў пра Беларусь, ня быў абыякавым.
>Вялікая Літва
Можешь коротко описать в чём заключается?
мимо тюрок
АЛЕ Ж ЗАЯБІСТА ХЛОПЦЫ СПЕЛІ. ГА?
https://www.youtube.com/watch?v=j5lmai36S9w&t=41s
Проблема мифа о Великой Литве в том, что это всё-таки Литва. Всё равно, что англичанам дрочить на Анжуйскую империю (когда все знают, что Плантагенеты говорили строго на французском и ложили хуй на островные владения).
Проблема міфа о велікой літве в том, что всё такі "старажытная Літва" не = современная літовская республіка.
да, но 90% литовской знати были русского происхождения и говорили на западнорусском языке (до полонизации и окатоличивания).
русского проісхожденія но западнорусском языке... піздец логіка. естественно тот русскій і современный рускій это тоже разные понятія.
>В Одессе прямо возле кафе мадам сняла труселя и начала вести трансляцию
>>615456
Один хуй это экспансия литовских князей в направлении руських княжеств, пусть даже часто она проходила мирно и в покорённых землях толком ничего не менялось ("старины не трогаем, новости не вводим"). Монголам-то в принципе тоже похуй было на внутренние порядки, лишь бы ясак платили.
>>615461
>русского проісхожденія но западнорусском языке
Я предлагаю использовать термины "руський" и "руська мова" во избежание путаницы и подмены понятий.
>>615464
Салютую пани.
>Я предлагаю использовать термины "руський" и "руська мова" во избежание путаницы и подмены понятий.
Это говно, которое в русском языке не имеет смысла. Во-первых, прилагательное от "Русь" - русский, включая Древнюю Русь. Во-вторых, это чисто украинский термин, который даже в белорусском не используется. Нахуя использовать термины украинского проихождения для всей Литвы, когда большую часть истории Украина туда вообще не входила - непонятно.
>естественно тот русскій і современный рускій это тоже разные понятія.
блядь, а где я утверждал что одного? "Русский" касаемо Древней Руси - производное от Русь. У тебя и в "Слове о Полку Игореве" нельзя теперь использовать прилагательно "русский", потому что долбоебы сразу триггерятся и начинают вопить что нельзя дескать использовать термин "русский" к тому времени, а то не дай Бог не так воспримут?
>Во-первых, прилагательное от "Русь" - русский, включая Древнюю Русь.
Именно так. Поэтому белорусам восточных соседей следует называть великорусами, а их язык великорусским. А термин «русский» нужно оставить истории.
Для белоруса называть восточных соседей «рускімі» это дикость. Такая же дикость, как называть Вильню «Вільнюс». Но в реформированном большевиками в 1933 белорусском языке полно подобных дикостей.
мимоходом посцал на ебло всем сторонникам большевистской белорусской орфографии
>Это говно, которое в русском языке не имеет смысла.
Потому что русская историография в этом плане несколько манипулятивна и пытается представить всех восточных славян "русскими", каковыми они были во времена Рюриковичей. Это как немцы бы называли себя не Deutsche, а Germanen, и на основании этого претендовали на единство со всеми германскими народами, включая французов; которое, несомненно, было, только закончилось где-то 1100 лет назад (как и "русское единство", которое закончилось в XIII веке).
>когда большую часть истории Украина туда вообще не входила
Но вместе с тем именно вхождение украинских земель сперва в ВКЛ, а затем — в земли Короны Польской в Речи Посполитой сыграло ключевую роль в этногенезе украинцев и выделении их как этноса. Не зря граница между ареалами распространения русского и украинского/беларусского языков проходят плюс-минус по восточной границе ВКЛ с известными оговорками типа Смоленского воеводства, а само разграничение беларусского и украинского — примерно по границе между Короной и ВКЛ внутри РП.
Так сами Deutsche это же искуственный термин, которым объединили множество разных мелких немцев.
Но все эти мелкие немцы так или иначе столетиями присутствовали в едином культурном пространстве Рёмишес Рейха (как входя туда напрямую, так и будучи колониальными государствами типа Орденов). В принципе, если исключить пару аббераций, типа Испанских Франш-Конте и Нидерландов (aka Бельгия), Савойи, а также мест компактного проживания славян наподобие Богемии и Словении, то по карте Вестфальского мира у нас вполне себе вырисовывается ареал немецкого языка и диалектов первой половины XX века.
Кроме того, все термины и абстракции так или иначе "искусственные".
Коратка сьпелі тут https://youtu.be/hCukk2cF0bM
Вайшнорыя - гэта частка Беларусі з якой пайшла старажытная Літва.
>Одэн хуй это экспансея летовскых князей
Гэта пашыраньне беларускай культуры на рускія й жамойтскія землі.
>белорусам восточных соседый следует называц велекорусаме, а ых язык велекорузкем
Завем іх расейцамі бо жывуць на Расеі.
Но все эти мелкие русские так или иначе столетиями присутствовали в едином культурном пространстве Российской Империи( как входя туда напрямую, так и будучи колониальными провинциями типа Новороссии).
В принципе, если исключить пару аббераций, типа Галиции, Царства Польского, а также мест компактного проживания евреев, то по карте третьего раздела польши у нас вполне себе вырисовывается ареал русского языка и диалектовъ первой половины ХХ века.
>все эце мелкке рузкее так ыле ынаце столецеяме пґысутствовале в едэном культурном пространстве Рабсейской Ымпеґыы
Беларусь была акупавана каля 1800 году. То бок, толькі 2 стагодзьдзі пад ботам расейскага барына.
Но к моменту вхождения в состав Российской империи украинцы и беларусы уже были отдельными этносами со своей культурой и языками, а первые — даже со своим государством: не зря в период 1662-1722 гг. левобережными делами заведовал Приказ Малой России, подчинявшийся Посольскому приказу; т.е., Гетманат рассматривался как иностранное государство, и царь общался с гетманами, как общался с королями и князьями, руководителями суверенных государств. При Петре попробовали запилить отдельную Малороссийскую коллегию и запретили гетманам издавать указы и универсалы без подписи коллегии, но это пришлось откатывать при Екатерине I/Меншикове, т.к. петербургская коллегия возбуждала "ненависть в малороссийском крае".
>колониальными провинциями типа Новороссии
Так там было ведь две колонизации: казаками и выходцами с Правобережья начиная с семнадцатого века, и имперская, начиная с середины восемнадцатого.
Ну так и немцы тоже были раздельны на княжества, тоже обладали разными языками и культурами.
>Прарасійская гродзенка Вольга Бондарава абвесціла збор подпісаў, каб з указальнікаў прыбралі дубляванне гарадскіх назваў лацінкай
>Ахвотных падтрымаць ініцыятыву актывістка запрашае пісаць у прыват. “Разам абаронім краіну ад калабарацыяністаў!”,- піша яна. Чым менавіта жанчыну абурае дубляванне назваў гарадскіх аб’ектаў лацінкай згодна з зацверджанымі правіламі, і каго яна лічыць калабарацыяністамі, з паста не зусім зразумела.
Артыкулы на украіна.сру срутнік.сру ругнем.сру - прыкметы расейскай кансэрвы каб дурманіць беларусаў. Прапанаую больш яго не памінаць. Чытаць толькі каб даведаццы што яшчэ маскалі супраць нас вынайшлі.
Na šyldy maskali narakali jašče hady tamu - Suzdalcaŭ, Bałkuniec, etc. Biełaruskaja łacinka maskalu jak chren u vočy.
Во як. Калі большасць беларусаў будзе гаварыць па-беларуску, але пісаць без мяккіх знакаў (і знешнепалітычны курс краіны дакладна зменіцца ў такіх варунках), то ты будзеш незадаволены?
>Яны не дурні, а людзі што разумеюць, мова - сродак ПАШЫРАНАЙ камунікацыі.
Я і бачу, якія ўсе вакол разумныя. У краму зойдзеш ці ў кафэ — не разумеюць, што такое рахунак і наяўныя. Людзі акурат у большасці не думаюць пра глабальнае, а ідуць за мэйнстрымам, "усё як у людзей". Модна насіць патлы і драныя джынсы — будуць насіць патлы і драныя джынсы. Модна аблівацца з вядэрка лёдам — будуць аблівацца. Усе ўяўныя сябры пішуць "сапраўднай клясычнай мовай" — будуць пісаць з мяккімі знакамі, яшчэ і даводзіць, што гэта адзіны правільны варыянт, і шалець ад пытання "чаму адзіны?".
>бо ён паклаў шмат часу й высілкаў на вывучэньне, як ты.
А калі яшчэ больш часу і высілкаў, і прыйшоў да іншай высновы?
>>615374
Дык нахуя рулю спільваць, абы не як у маскаля?
>>615531
Вядомейшы фрык. Калі цікава, то недзе тут павінна быць шмат крытыкі ягонай пазіцыі: https://cse.google.com/cse?cx=012719242080836272625%3Aup98tp6tgjy&q=%D0%B0%D0%B2%D1%8F%D1%80%27%D1%8F%D0%BD%D0%B0%D1%9E-%D0%BC%D1%96%D0%BD%D1%81%D0%BA%D1%96
>Падкажыце бумласочка што пачытаць пра беларускую кшталту ня ведаю таго ж Шереха (так, ведаю, у яго й пра бел. ё, але не знайшлося на прасторах сецiва).
https://store.arche.by/authors/48
В Белорусском же тот же самый звук в ряде слов. Тип слове "краіна".
Этот вопрос нам нужно закрыть, ввёв букву «j» вместо «й».
Особенно желательно было бы писать её в начале слов: «jіх», «jім», «jіншы» и подобных. Наверняка полно сказочных, которые произносят «іх», «ім», «іншы» без звука «й».
не понимаю дроча на немецкую форму у додиков, ведь самая красивая и лучшая форма была у англичан и американцев.
>сыходзь
Бля, як я ненавіджу слова «сысці», калі яго пхаюць не ў лад і неўпапад.
>>615697
Ja vam garantuju što kali "i" idzie pasla halosnaj, treba vymaŭlać [ji]. Heta toj samy pryncyp što z "ŭ".
https://forvo.com/word/%D1%83%D0%BA%D1%80%D0%B0%D1%96%D0%BD%D0%B0/#be
>Heta toj samy pryncyp što z "ŭ".
Ну які той самы? Правілы ж розныя.
>Калі большасць .. гаварыць па-беларуску, але пісаць без мяккіх знакаў... ты будзеш незадаволены?
Nie. Tady ja budu prasoŭvać łacinku jak adziny pravapis, kab naščadki naohuł nie razumieli kiryłku.
Ale ŭ sučasnych abstavinach miakki znak taksama zjaŭlajecca pašyranym srodkam kamunikacyi: "ja movu nie tolki ŭ škole vučyŭ bo cikaviŭsia Biełarusiaj".
Па-першае, для вас я не маскалік, а велікарус.
Па-другое, вы не той скрыншот прад'явілі.
Пакажы свае правілы. Галоўны прынцып адзіны - чаргаваньне галосных з зычнымі каб атрымліваліся склады (syllables). Менавіта таму маем пераходы
у -> ў
і -> й
ай -> ае (канчатак ў клясычным правапісу)
украінская -> ва ўкраінскай [ваў-кра-йін-скай]
вялікарусы у прыхільнікаў ідэі трыадзінага народа, у астатніх - маскалікі.
Ну, так, але ж у кароткае пазначаецца. Чаму ж не пазначаецца ï?
на фото yкpаїнка чи білopycка?
>Пакажы свае правілы. Галоўны прынцып адзіны - чаргаваньне галосных з зычнымі каб атрымліваліся склады (syllables).
Эта піздзец, таварышы.
Не, не пакажу. Я адразу бачу, што ты прафесар філалогіі і не з маім розумам спрачацца з табой.
>Пакажы свае правілы. Галоўны прынцып адзіны - чаргаваньне галосных з зычнымі каб атрымліваліся склады (syllables).
Не, не пакажу. Я адразу бачу, што ты прафесар філалогіі і не з маім розумам спрачацца з табой.
https://d2r0s1pmhg5xrd.cloudfront.net/a/31975506.html
Дванаццаць, ёбана.
Апона: https://www.skarnik.by/tsbm/6479
Словы (spoiler alert!) апона, намёт, заплечнік і вымерхацца я б у тэст не ўключаў.
>...вымушаюць глядзець расейскім вокам
Не вымушаюць, але выраз "краіны Балтыі" лічыцца больш паліткарэктным. З-за постімперскага комплексу ў жыхароў гэтых краін, вядома ж, а не з аб'ектыўных прычын.
>За-каўказзе
Паўночнае мора для беларусаў зусім не паўночнае. Нават для брытанцаў яно не паўночнае, а ўсходняе. Нас з англічанамі прымушаюць глядзець вачыма французаў і галандцаў?
https://en.wikipedia.org/wiki/North_Sea
>балтыйскае ўзбярэжжа займаюць 9 дзяржаў, а Прыбалтыкай завуць толькі 3 з іх. Чаму?
Балтыйскае ўзбярэжжа займаюць 9 дзяржаў, а Baltic states завуць толькі 3 з іх. Чаму? Бо гістарычна так склалася.
After the First World War the term "Baltic states" came to refer to countries by the Baltic Sea that had gained independence from the Russian Empire. The term includes Estonia, Latvia and Lithuania, and originally also included Finland, which later became grouped among the Nordic countries.[11]
https://en.wikipedia.org/wiki/Baltic_states
Цікава, чыімі вачыма прымушаюць глядзець брытанцаў і амерыканцаў (аўстралійцаў, індыйцаў і г.д.) тыя, хто ўвёў у англійскую тэрмін Baltic states.
>Гісторыя літаратуры блізкага замежжа
Не разумею, у чым прэтэнзія Вячоркі. У такія курсы ў Беларусі ўключаюць не кыргызскую ці таджыкскую літаратуры, а менавіта літаратуры нашых суседзяў.
https://elib.gsu.by/bitstream/123456789/12961/1/Мельнікава-ЛБЗ.pdf
https://elib.bsu.by/bitstream/123456789/212973/1/Літаратура%20бліжняга%20замежжа%20№УД-2465вуч.%202016.pdf
Так, гучыць грувастка, але "Літаратура Украіны, Літвы, Латвіі, Польшчы" таксама грувасткая канструкцыя.
Чыімі вачыма глядзяць Вячорка і Ко, калі выраз "блізкае замежжа" ім нагадвае Кыргызстан і Таджыкістан? І я ніколі не чуў, каб Тэрэспаль хоць адзін беларус называў "далёкім замежжам", а Камчатку "блізкім". Наадварот, усе беларусы знаюць, што "курыца ня пціца, Польшча не заграніца", а выраз "на Камчатке" нават у рускай мове значыць "далей за ўсё астатняе".
Например, в классе учитель, призывая к тишине на дальних партах, может сказать: "Эй, вы, на Камчатке, тише!"
>іншамарка
Слова "иномарка" у гаворцы беларусаў мяне таксама здзіўляе. Старэйшае пакаленне — ну тут зразумела, былі "ацечаственныя" савецкія вёдры з гайкамі (запарожцы, масквічы і волгі), былі трабанты і іншыя вёдры з гайкамі "дружасцвенных" краін сацлагера, і былі "іншамаркі" — усе гэтыя мерседэсы з фальксквагенамі, машыны для белых людзей, на якіх ездзяць, а не рамантуюць бясконца.
Але калі маладыя дзеляць сучасныя машыны на Лады і "іншамаркі", гэта дзіўна. Перачытаюць расійскіх сайтаў і не задумваюцца, што для нас самая не іншамарка апроч МАЗаў з БЕЛАЗамі — гэта Джылі беларускай зборкі, а сабраная на расійскім заводзе Рэно напалову з дэталяў Рэно Лада — вельмі нават іншамарка.
Тое ж з "айчыннай музыкай". Савок у галовах многіх беларусаў невыкараняльны. Але што ж тут першаснае, а што другаснае? Вячорка піша, што беларусы, выкарыстоўваючы словы кшталту "иномарка", змяняюць свой погляд на свет, а насамрэч яны і выкарыстоўваюць такія словы, бо яны не супярэчаць іхнім поглядам на свет (часта пахуістычным). Беларусацэнтрычнаму беларусу і ў голаў не прыйдзе назваць Рэно іншамаркай, а Ладу "ацечаственным аўтапромам".
>Аноны, назовите авторов, писавших на идеальном белорусском.
На идеальном белорусском на этой планете писал всего один человек. Его имя Ян Станкевич. Но он считал, что у следующих писателей язык был неплохим:
1. Максім Гарэцкі
2. Міхась Зарэцкі
3. Лукаш Калюга, Міхась Лынькоў, Аркадзь Куляшоў.
А классики это Якуб Колас и Янка Купала.
>А почему в Белорусском нет ї?
Па той жа прычыне, па якой ва ўкраінскай няма Ў. Хаця магла быць, дзе-нідзе ў XIX стагоддзі ва ўкраінскіх тэкстах была.
http://litopys.org.ua/ukrmova/um81.htm
Таму што большасць тых, хто пісаў па-беларуску да 1918 года, выкарыстоўвалі Ў і не выкарыстоўвалі ї. Ва ўкраінцаў наадварот.
>>615697
Пры чым тут яканне?
>>615708
>Наверняка полно сказочных, которые произносят «іх», «ім», «іншы» без звука «й».
Як вымавіш "ён іншы"?
Старонкі 24-25 "Літаратурнага вымаўлення" Янкоўскага прычапіў, калі што, паводле Янкоўскага "ён ішоў" вымаўляецца "йон ышоў".
>>615718
Так і Купалу з Коласам можна прад'явіць такую прэтэнзію.
>але як сыду — мяне назад сюды не пусцяць.
>А сам сышоў, каб... не прыйсці!
>>615727
>kab naščadki naohuł nie razumieli kiryłku.
Навошта? Каб зазірнуўшы ў кнігі Скарыны, Статуты, дарэвалюцыйную Нашу Ніву, рукапісы Купалы з Коласам, нічога не зразумець? Я маю для цябе лепшы рэцэпт: хай твае нашчадкі вучаць літоўскую, а яшчэ лепш кітайскую ці японскую, тады дакладна нічога не зразумеюць.
>Ale ŭ sučasnych abstavinach miakki znak taksama zjaŭlajecca pašyranym srodkam kamunikacyi: "ja movu nie tolki ŭ škole vučyŭ bo cikaviŭsia Biełarusiaj".
Biezumoŭna, nieapraŭdany droč na miakkija znaki i lacinku mnohaje moža skazać pra čalavieka i tarakanaŭ u jahonaj halaviešcy.
А вось мяне цалкам задаволіць варыянт з мяккімі знакамі, калі ім будзе рэгулярна карыстацца большасць беларусаў.
>>615879
Мамка твая, а мо і татка.
>трыпутнік
>Назва старадаўняя, ад разгалінаваньня шляхоў, пры якім ён мае расьці.
Тады ўжо не шляхоў, а пуцей. Алсо, зажыўленню раны дапаможа лейкапластыр ці бінт, а ніяк не расліна, на якой могуць быць невядома якія бруд і бактэрыі. А пытанне некарэктнае, бо падарожнік і трыпутнік — сінонімы. Але ведаючы ЛЁГІКУ носьбітаў "спраўднага беларускага языка" адгадаць "правільны" варыянт няцяжка.
>апона
Вячорка ў сваім рэпертуары. Выцягнуў дыялектнае вузкае значэнне (сфармаванае пад уплывам польскай мовы, у якой "opona" страціла значэнне "заслона", звузіўшыся да "пакрышка") і толькі яго і бачыць. У ТСБМ:
Тое, чым накрываюць (апінаюць) што‑н. Алесь не спяшаўся. Ён пасадзіў Майку ў чацвёртыя сані, захутаў яе ногі мядзведжай апонай і працягнуў лейцы на вольнае месца. Караткевіч. // Тое, што ахутвае, ахінае з усіх бакоў. Праз шараватую апону вільготнай смугі прабіваецца сонца, асвятляючы абрысы вялікага горада. Лужанін.
У цэнтральнай і ўсходняй Беларусі апона — гэта любая накрыўка, у тым ліку і падсцілка на каня і асла пад сядло.
У Слоўніку ензыка польскего:
opona
1. «gumowa obręcz stanowiąca zewnętrzną część koła pojazdu»
2. daw. «ozdobna zasłona»
https://sjp.pwn.pl/szukaj/opona.html
У Корпусе апона ў значэнні "пакрышка" толькі ў Адамчыка, Акулы і Лойкі выкарыстоўваюцца, што характэрна.
1. Наўкол стаўляюць агароджу, даволі ўмоўную — гэта можа быць апона з дроту, і нацягваюць экран.
2. Прозвішча гэтае ўтворана ад слова апона, папона — пасцілка. Пакрывала, якім што-небудзь акрываюць, апінаюць. Напрыклад, акрываюць каня на марозе, каб не застудзіўся, калі ён угрэўся моцна за дарогу.
3. ...прывялі двух войскіх коней пад чырвонымі гнутымі сёдламі і шытымі залатой ніткай апонамі.
4. хлопец, паклаўшы ў вазок перахопленую рамянём валізу і накрыўшы яе брызэнтавай апонай, прыпаліў папяросу.
>тронуться
ТСБМ:
кранацца
1. Зрушвацца з месца, пачынаць рух. Паравоз рыўкамі пачаў кранацца з месца. Федасеенка. / Пра пачатак ледаходу на рацэ. Калі кранаецца лёд, пра раку гавораць як пра нешта жывое: «пайшоў», «пайшла», «ідзе». Грахоўскі. // Адпраўляцца ў дарогу, ісці або ехаць куды‑н. Нікому не хочацца па непагадзі зноў кранацца ў няблізкі свет. Лупсякоў.
https://verbum.by/?q=кранацца
рушыць
1. зак. Пачаць рух, крануцца з месца.
Яшчэ адно некарэктнае пытанне з 2 сінонімамі ў адказах. ЛЁ-ГІ-КА! Але ўгадаў.
Такім чынам, 11 з 12. Ну і смешныя гэтыя заходнікі-палешукі з іхнімі паланізмамі, апонай пакрышку называюць, а "балёнамі" слоікі. Раскажу ўлюбёную гісторыю адной бабкі з Вялейшчыны: "прыехала ў госці да родзічаў мужа на Палессе (заходняе, Брэсцкая вобласць). Гаспадыня і кажа: схадзі ў двор, прынясі балён. Хажу па двары, шукаю балон, шукаю, нідзе няма. Вяртаюся, кажу, няма балона. Гаспадыня выходзіць, бярэ слоік з плота, "та во ж балён!". Па-іхняму балён — гэта слоік, уяўляеце?"
Вось і сын палешука з ЦК КПБССР Вячорка цягне ў мову гэтыя паланізмы і блытае народ, маўляў, не кранацца, а толькі рушыць, не падарожнік, а толькі трыпутнік, і пачынаецца пасля па той жа ЛЁГІКЕ: не курыць, а паліць, не купіць, а набыць, і г.д.
Ад такога "мовазнаўства" і "папулярызацыі" больш шкоды, чым карысці.
Ціпа "прыбалтыйскія губерніі вялікай Расіі". Чымсьці нагадвае, як негры трыгерацца, калі іх называюць неграмі (гішпанскае negro = чорны), а не "блэкс" а самі сябе і нігерамі спакойна абзываюць, гэта толькі белым нельга.
>писавших на идеальном белорусском
Кузьма Чорны, напрыклад. Дыскусійнае пытанне, каму і Янка Станкевіч з ягоным "язышчам" ідэальны.
>>615931
>На идеальном белорусском на этой планете писал всего один человек. Его имя Ян Станкевич
Тым часам Янка Станкевіч і ягонае "языццэ":
"Беларускі літаратурны язык мае ў загадным ладзе ў 2 ас. мн. л. хорму на -еце, калі захаваўся самагук асновы. Ужываньню гэтае асаблівасьці ў языццэ літаратурным не перашкаджае тая абставіна, што цяперака ў народнай мове менаваная хворма ё асаблівасьцяй толькі аднаго — паўднёва-заходняга (з выняткам цэнтральнае гутаркі) — з двух нарэччаў беларускіх, бо язык літаратурны ё заўсёды ў большай або меншай меры амальгамаю народных нарэччаў."
>Вячорка ў сваім рэпертуары.
Як называецца хвароба, калі, куды ні глянеш, бачыш Вячорку?
>Тым часам Янка Станкевіч
Хораша напісана. Каб толькі ўсе цяпер умелі так пісаць.
>Як вымавіш "ён іншы"?
Як ён йіншы, вядома.
А ты як вымавіш “без іх”? Не адказвай, я ведаю: “без ых”.
>Не адказвай, я ведаю: “без ых”.
Напісаў гэта і раптам зразумеў, што, хутчэй за ўсё, ты так і вымаўляеш. А-ХА-ХА-ХА-ХА!
Вось таму, мае вы дзеткі, трэба ўвесці ў алфавіт літару “j”, каб такога кашмарнага вымаўлення мы ніколі не чулі. (Але не толькі дзеля гэтага.)
Не паўсюль, а на "мовазнаўчыя" артыкулы на Свабодзе, якія піша Вячорка.
Увогуле яшчэ былі Бушлякоў і Саўка, але менавіта былі.
>>615952
Вось і пішы на "языццэ" гэтай. Мне такой ідэальнай "языццэ" не трэба, дайце мне звычайнай мовы Купалы, Коласа, Чорнага, Бядулі і г.д.
>>615954
>А ты як вымавіш “без іх”? Не адказвай, я ведаю: “без ых”.
>і раптам зразумеў, што, хутчэй за ўсё, ты так і вымаўляеш.
Сам дурань, да таго ж вельмі старонны.
Я вымаўляю згодна з літаратурнай нормай, [б'аз' йіх].
А табе раю ўсё ж прачытаць с.24-25 "Літаратурнага вымаўлення". А лепш цалкам.
>Мне такой ідэальнай "языццэ" не трэба, дайце мне звычайнай мовы Купалы, Коласа, Чорнага, Бядулі і г.д.
Бяры, толькі добра было б пры гэтым разумець, што літаратурная беларуская мова гэта не тое ж, што мова Купалы, мова Купалы гэта не тое ж, што мова Чорнага і гэтак далей.
Напрыклад, дзеяслоў звінець у слоўніку Купалы налічвае 4 значэнні: 1) ‘утвараць тонкі металічны гук’ з указаннем ужывання слова ў пераносным значэнні і розных адценнях (адгукацца, спяваць – птушкі, поўніцца чым-н. звінячым); 2) ‘гучаць, несціся’; 3) ‘шалясцець’; 4) ‘быць, стаяць’, у той час як у тлумачальным слоўніку беларускай мовы ў 5 т. з 6 кніг фіксуецца толькі адно значэнне – ‘утвараць тонкі металічны гук’.
Гэта каб не існавала ў тваёй галаве фантазіі, быццам ты разам з Купалам, Коласам і Чорным супрацьстаіш мове Станкевіча.
> літаратурная беларуская мова гэта не тое ж, што мова Купалы, мова Купалы гэта не тое ж, што мова Чорнага і гэтак далей.
Да ты што? Можа і мова Купалы ў выданні "Паўлінкі" 1913 года адрозніваецца ад мовы ў выданні 1927 года? Я табе без тэксту адразу штук 5 адрозненняў прывяду, прычым не звязаных з правапісам.
>у той час як у тлумачальным слоўніку беларускай мовы ў 5 т. з 6 кніг фіксуецца толькі адно значэнне – ‘утвараць тонкі металічны гук’.
Тым часам у ТСБМ:
Утвараць тонкі металічны гук. Гулі паравозы, ляскаталі пад'ёмнікі на прыстані, звінелі трамваі. Асіпенка. У кузні грукаталі молаты. Звінела жалеза. Чарнышэвіч. Шуміць піла, звініць тапор, Разносіць рэха гул далёка. Астрэйка. // чым. Утвараць пры дапамозе чаго‑н. такі гук. Вярнуўся [Патапчыкаў] не тым Іванам, што звінеў медалямі адразу пасля дэмабілізацыі з арміі, а зусім не падобным да сябе: прыціхлым, бязмоўным. Васілевіч. А Зося.., пачала расказваць далей, не зважаючы на тое, што Маша хадзіла, звінела шклянкамі. Шамякін. // Звонка гучаць. У школах савецкіх растуць нашы дзеці, роднаю мовай звіняць галасы. Машара. / Пра насякомых, птушак. Над зялёнымі жытнімі каласамі таўкуць мак і звіняць камары. Пташнікаў. У небе бесперастанку звінеў жаваранак. Гурскі. // перан. Поўніцца чым‑н. звінючым. Наваколле зранку звінела дзіцячымі галасамі. Даніленка.
То-бок як мінімум значэнні 1, 2, ды і 3 таксама.
>4) ‘быць, стаяць’
Вельмі цікава знайсці кантэкст у Купалы. Гэта пра "Як звінелі халады" ("Даўгажданая", 1909)? "Хай звініць віно ў крышталі" ("На куццю", 1911)? Калі ў кагосьці настолькі дрэнна з метафарамі, то тут слоўнікі не дапамогуць.
>быццам ты разам з Купалам, Коласам і Чорным супрацьстаіш мове Станкевіча.
Не мове, а языку. Мова — гэта ў Купалы, Коласа, Чорнага і г.д., а ў Станкевіча язык, нават язышча.
Язык Станкевіча моцна адрозніваецца ад мовы Купалы, Коласа і Чорнага, гэта бачна адразу.
>[Lacinka]
>Навошта? Каб зазірнуўшы ў кнігі Скарыны, Статуты нічога не зразумець?
Zabyć kiryłku treba kab źmieńšyć rasiejski ŭpłyŭ na hramadstva j palityku. Bo zaraz ludzi hlasziać rasiejskija ZMI j hałasujuć za palitykaŭ jakich jany prasoŭvajuć.
Ludzi nie pakutujuć što niazdolnyja pračytać Našu Nivu albo Jasku-Haspadara lacinkaj. Ad Skaryny j Statuta taksama nia buduć.
>пік
А ты нагадай, калі і ў якіх абставінах нашаніўцы адмовіліся ад версіі на лацінцы. І гэта ў куды больш спрыяльных для лацінкі ўмовах, калі тую ж Нашу Ніву збольшага выпісвалі людзі, навучаныя пісаць па-польску.
І ўлічы, што вось менавіта я ў прынцыпе нічога не маю супраць лацінкі, лічу яе важнай часткай моўнай спадчыны беларусаў. А цяпер падумай, як ты збіраешся навязаць лацінку той самай масе, якой не цікавыя ўсе гэтыя Яські-гаспадары і Статуты.
>Ludzi nie pakutujuć što niazdolnyja pračytać Našu Nivu albo Jasku-Haspadara lacinkaj.
А ты за іншых не вырашай. Англійскую вучаць сёння ўсе, прачытаць Мужыцкую праўду патрапяць. А калі і не патрапяць, то не варта пераацэньваць "лацінічную" беларускую спадчыну. Няма нумароў НН, якія выдаваліся ТОЛЬКІ лацінкай, але ёсць такія, якія выдаваліся толькі кірыліцай.
І ўвогуле, не вместо, а вместе. Спроба вырашыць пытанне "ў лоб" прывядзе да негатыўнага выніку, я табе гарантую.
>>616017
Ды ідзі ты ў хавалішча з янкевічавым языццэм.
>čalavieka i tarakanaŭ u jahonaj halaviešcy.
Ty znoŭ sa svaim pseudanavukovym psychologizatarsvam?
Durań kaža: 2+2=4
Ty kažaaš: niapravilna, bo ty durań.
Ja kažu: mova jo zbroja, srodak zachavańnia nacyi.
Ty kažaaš: niapravilna, bo ŭ ciabie tarakany ŭ hałaviešcy.
Ale chto tut durań?
>Ty kažaaš: niapravilna, bo ty durań.
Ты для пачатку навучыся пісаць "кажаш" замест "кажааш". Можа для цябе і для мяне пераход на лацінку — справа прывычкі, а для ўсёй краіны?
>bo ty durań
Вось не трэба. Лацінка ніколі не была папулярнай у большасці беларусаў і нават у большасці празаходніх/каталіцкіх/лацінізаваных/etc. беларусаў. Яна добрая як частка літаратурнай спадчыны. Яна добрая для шыльдаў. Яна прыкольная (прышпільная). Але нязручная. Калі можаш абвергнуць гэтае сцверджанне (і большасць беларусаў у тым пераканаць) — ды калі ласка. Галоўнае не збягай ад рэальнасці, у якой кірыліца як мінімум менш сімвалаў патрабуе для перадачы аднаго і таго ж беларускага сказа.
Я разумею, што табе максімальна хочацца аддаліцца ад рускай мовы (і, магчыма, у глыбіні душы нават падтрымліваю такое імкненне). Але ж варта адмовіцца ад прынцыпу "быць, а не здавацца". Кірыліца не перашкодзіла балгарам уступіць у ЕС. І табе не павінна замінаць. Мне, прынамсі, не замінае. Астатняе лічу постімперскімі комплексамі.
>pseudanavukovym psychologizatarsvam
А што тут навуковага? Лацінка сёння — гэта цацка для 3,5 анонаў. На шыльдах і схемах метро — калі ласка, я за. У нейкіх старых газетах — чытаю і не скарджуся. Але сам пісаць так наўрад ці буду. Навошта? Я беларус і еўрапеец і з кірыліцай. А на ўсходняга суседа і ягонае пісьмо мне даволі-такі начхаць. Хай хоць кітайскімі іерогліфамі піша. Тое ж і заходніх, паўднёвых і паўночных суседзяў тычыцца.
>mova jo zbroja, srodak zachavańnia nacyi.
Калі ўсе вакол будуць пісаць кірыліцай, але па-беларуску, гэта захавае нацыю, я гарантую. Той жа святы Зянон піша кірыліцай, і нічога.
Ты ізноў губляеш сутнасць, пераглядзеўшы на форму, я лічу.
>Ale chto tut durań?
А сапраўды, хто? Ты жывеш у еўрапейскай краіне з высокім узроўнем даходаў? Ці можа я? Кірылічныя балгары нас дакладна абышлі ў гэтым пытанні.
>падумай, як ты збіраешся навязаць лацінку
Pa krokach:
1. Dadać karotki kurs vyvučeńnia łacinki ŭ škole.
Pasla kursu dazvolić vučniam užyvać łacinku na ŭroke. Niekatorym łacinka padajecca stylnaj, modnaj maładziovaj, tamu jany buduć joj karystacca da skančańnia škoły.
Зараз пераходжу на кірылку, бо ведаю, людзям, што не прызвычаіліся да лацінкі, нязручна чытаць доўгія тэксты.
2. Зьмены заканадаўства.
Павярнуць канстытуцыю 1994 года з адзінай дзяржаўнай беларускай. Скасаваць закон што патрабуе СМІ карыстацца дзяржаўным правапісам, бо ён замінае выкарыстоўваць лацінку й тарашкевіцу. Збараніць продаж клавіятур/кампутараў без беларускіх літараў (але трэба дазволіць продаж ангельскіх клавіятур што не маюць дадатковага альфабэту, бо геймэрскія).
3. Стымулы
На падставах канстытуцыі даць дадатковае фінансаваньне ўстановам, што выкарыстоўваюць беларускую - за ўнёсак у культуру. Таксама асабістыя прэміі выкладчыкам ВНУ што чытаюць свой курс па-беларуску. Зьменьшыць падаткі для мэдыя што даюць 30% зьместу нашай мовай.
Так створацца абставіны пры якіх беларуская мова будзе больш пажаданай. Паступова колькась беларускамоўных устаноў павялічыцца. Бацькі школьнікаў аддадуць дзяцей беларускмоўныя школы, бо яны выглядаюць багацей, а большасьць ВНУ беларускамоўныя.
4. Укараненьне лацінкі.
Пасля першага кроку (1), мы атрымаем пакаленьне людзей здольных разумець лацінку. Каб зьвярнуць іх увагу, маладзёвыя брэнды будуць пісаць назвы лацінкай "Super Karčma". Беларускамоўныя газэты, сайты будуць пісаць назву артыкулаў лацінкай, бо закон з кроку (2) дазволіць. Так людзі прызвычаяцца чытаць тэксты лацінкай. І ім гэта падабаецца, як падабалася сэрбам. Беларускамоўнае пакаленьне пачне пісаць лацінкай паведамленьні ў смартфонах, бо так зручней без пераключэньня клавіятуры.
5. Забарона кірылкі
Калі ў нас палова насельніцтва здольна да лацінкі, прыняць законы аб пераходзе на лацінку. Адмяніць вывучэнье кірылкі ў школе.
- Іспыты лацінкай,
- афіцыйныя дзяржаўныя й судовыя справы - лацінкай
- таксама СМІ лацінкай
- назвы брэндаў, інструкцыя да тавару - лацінкай
А каб дабіць расейскую языку - штраф за срамную літару Щ, ці за ўсе прылюдныя надпісы неафіцыйнымі альфабэтаі: арабскай, ерогліфамі, кірылкай, бо Беларусь для беларусаў.
>Кірыліца не перашкодзіла балгарам уступіць у ЕС.
Pobač z Baŭharyjaj niama imperyi što karystajecca kiryłkaj i pahradžaje zachopam. Jany ŭ inšych abstwavinach, tamu im nie zaminaje kiryłka jak nam.
Да всё это хуйня. Кириллица, латиница, арабица... Надо воспользоваться наследием Кирилла и Мефодия — глаголицей. Только упростить ее для удобства.
>na ŭroke.
На ўрокэ? Не, лепш хай усе пішуць кірыліцай.
>Збараніць продаж клавіятур/кампутараў без беларускіх літараў
Курва, ды вы недалёка сышлі ад бальшавікоў.
>Таксама асабістыя прэміі выкладчыкам ВНУ што чытаюць свой курс па-беларуску.
Па-беларуску і лацінкай — розныя рэчы.
>І ім гэта падабаецца, як падабалася сэрбам.
Ты для пачатку навучыся адрозніваць "падабацца" і "спадабацца".
>бо так зручней без пераключэньня клавіятуры.
Ды ніхалеры не зручней, прасцей адзін раз націснуць кнопку і пісаць кірыліцай, чым шматразова ціснуць на службовыя кнопкі для набору дыякрытычных лацінскіх сімвалаў.
Хаця нешта мне падказвае, што да часоў, калі вырасце гэтае самае пакаленне, ужо паўсюль будзе галасавы ўвод і аўтаматычная канвертацыя хоць у лацінку, хоць у арабіцу (добра, калі не з іерогліфаў).
>5. Забарона кірылкі
Ідзі-ка ты лесам, бальшавік, са сваімі забаронамі.
>>616030
А навошта арабіца, у якой за некалькі стагоддзяў так і не вырашылі праблему перадачы некаторых беларускіх гукаў, калі ёсць кірыліца?
Беларусы не дурнейшыя за балгараў, разбяруцца, дзе пісьмо, а дзе палітыка.
> im nie zaminaje kiryłka jak nam.
Мне кірыліца не замінае, так што праблема не ў кірыліцы.
>Астатняе лічу постімперскімі комплексамі.
Дзякуй што распавёў пра свае меркаваньне. Але псыхалёгізатарства не з'яўляецца аргумэнтам. Наадварот, гэта спосаб замаскавана перайсьці на асобу, каб адкінуць яе аргумэнт.
- 5-4=1 і 3-2=1
- у цябе заўсёды атрымліваецца адзін, бо гэта неасэсаваная схільнасьць да фалічнага сымбаля.
>Мне кірыліца не замінае, так што праблема не ў кірыліцы.
Ty adzin ź 9 miljonaŭ. Astatnim zaminaje, bo na kiryłke jany znachodziać rasiejskija naviny, čytajuć ich i bačać śviet vačyma rasiejcaŭ:
- My vialikija
- Ameryka - vorach choča našu naftu
- NATA - pahroza, palaki - zdradniki.
- našy bližejšyja susiedzi Azierbajdžan, Kazachstan, Kitaj...
- biełarusy - malodšyja braty, śmiešnyja ruskija z akcentam, sialanie z bulbaj dy małakom.
U bahata biełarusaŭ nieadekvatnaje ŭspryniaćcio rečaisnaści. Jany nie razumiejuć što hałoŭnaja pahroza dla našaj krainy - Rasieja. Što dyktaturu tut ustalavała Rasieja ŭ 1996. A palaki j letuvisy - heta nasyja bližejšyja susiedzi, zjaŭlajucca najlepšym prykładam čaho možna dasiahnuć u našym rehijonie. I kali Łuka pasprabavaŭ adyści ad Rasiei, biełarusy pajšli pratestavać razam z rasiejskaj agenturaj, pra jakuju daviedalisia na Jandeskie dy Mail.sru.
>I kali Łuka pasprabavaŭ adyści ad Rasiei, biełarusy pajšli pratestavać razam z rasiejskaj agenturaj, pra jakuju daviedalisia na Jandeskie dy Mail.sru.
What a twist.
> вы недалёка сышлі ад бальшавікоў
Чым табе не падабаюцца бальшавікі акрамя ГУЛАГУ?
Кожнае грамадства, нават найбольш лібэральнае й індывідуалістычнае, мае супольныя даброты ці багацьці:
- чыстае паветра
- бясьпечнае й зручнае асяроддзе
- мараль што спрыяе дабрабыту, гандлю й нараджальнасці.
Гэтыя багацьці ствараюцца праз забарону некаторых свабод у паводзінах:
- атручваць паветра, серыць пад вокнамі ды ў ліфту
- пакідаць зброю й выбуховыя рэчывы без дагляду, парушаць хуткасны рэжым
- красьці, махляваць, хлусіць пра тавар, хадзіць без трусоў, адмаўляцца ад дзіця
Таксама і мы дзеля стварэньня супольнага багацья - бясьпекі, мусім бараніць незалежнасьць краіны ад надмернага замежнага ўплыву, культурнага й інфармацыйнага, на нашу палітыку. Менавіта таму маем пазбавіцца ад яе мовы, забараніць гандаль нелегальнымі клавіятурамі, пачысьціць этэр ад яе тэлебачаньня.
>Чё там упрощать-то?
Оставить по две-три чёрточки на букву, чтобы быстрее писать было.
>Ty adzin ź 9 miljonaŭ. Astatnim zaminaje
Угу, я і бачу, як усе гэтыя 9 мільёнаў кінуліся лацінкай пісаць. Ізноў паўтару, адвучвайся гаварыць за 9 мільёнаў. Шмат з тваіх беларускамоўных знаёмых лацінкай пішуць? Я ніводнага такога не знаю, а беларускамоўных знаёмых у мяне дахалеры.
>I kali Łuka pasprabavaŭ adyści ad Rasiei, biełarusy pajšli pratestavać razam z rasiejskaj agenturaj, pra jakuju daviedalisia na Jandeskie dy Mail.sru.
Проста фэйспалм.
>>616036
>Наадварот, гэта спосаб замаскавана перайсьці на асобу, каб адкінуць яе аргумэнт.
Ты бы пра пераходы на асобы ўвогуле памаўчаў.
>>616041
>Чым табе не падабаюцца бальшавікі акрамя ГУЛАГУ?
Этатызмам і ўзурпацыяй улады.
>- атручваць паветра, серыць пад вокнамі ды ў ліфту
У краінах з найчысцейшым паветрам нікому ў голаў не прыйдзе забараняць продаж "няправільных" клавіятур.
>А навошта арабіца, у якой за некалькі стагоддзяў так і не вырашылі праблему перадачы некаторых беларускіх гукаў, калі ёсць кірыліца?
Латиница же хуже арабицы, но почему-то все доебываются менять алфавиты именно на неё. Я и предлагаю менять на арабицу, тем более именно этот славянский язык имеет её исторически - ни с кем больше не перепутаешь.
Дык я і на лацінку нічога мяняць не прапаную. Як дапаўненне да кірыліцы — так, па-мойму, нават крыху ў школьных падручніках пра яе ёсць. Хаця было б прыкольна шкаляроў крыху вучыць арабіцай чытаць-пісаць у дапаўненне да кірыліцы і лацінкі.
>Латиница же хуже арабицы
Ну ты сказанул. У арабов даже шутка есть: чтобы правильно что-то по-арабски прочитать, лучше заранее знать, что там написано.
На экранах текст вырвиглазно выглядит, прописных букв нет, печатный текст выглядит как рукописный.
А на латиницу переходят, потому что это дефолтный нейтральный алфавит. Кириллица — русский мир или славяне, арабица — арабский мир или мусульмане, а латиницей кто только не пишет: и африканцы, и вьетнамцы, и турки, и индейцы.
>арабицы
Арабица полное говно. Там даже для показа иного звука используют до трёх точек. До трёх!
>тем более именно этот славянский язык имеет её исторически
Язык не имел. А отдельная неславянская группа народов.
>>616123
> Кириллица — русский мир или славяне,
Это утрированно звучит. Кириллицей большинство народов не славяне, а всякие тюрки и малые народы России.
>е, а латиницей кто только не пишет: и африканцы, и вьетнамцы, и турки, и индейцы.
А это наследие европоцентрического империализма.
существуют ли беларуские торенты и двачи?
Так, я ўспомніў яшчэ адну хуйню ад бальшавіцкіх мовазнаўцаў.
У іх прыназоўнік «з» чаргуецца з... «са»! Як такое можа быць? «Пад», але «пада мной» (не «пата мной»); «над», але «нада мной» (не «ната мной»). А чаму «з», калі пасля яго паставіць «а» раптам ператвараецца ў «с»? Дэбільная логіка бальшавіцкай беларускай мовы.
Апраўдвайся.
>яшчэ адну хуйню ад бальшавіцкіх мовазнаўцаў.
Раскажы, як ГЭТАЯ хвароба называецца?
Глядзіце, спадарства, што з сябе ўяўляе прыхільнік Станкевіча і ЛЁГІКІ.
1. бальшавіцкі паэт Багушэвіч, "Дудка беларуская", Кракаў, 1891. У прадмове ж бачым:
Якаясь маленькая Булгарыя - са жменя таго народу
(яшчэ амаль 3 дзясяткі "са" ў Багушэвіча любы цікаўны лявон знойдзе Корпусам сам. Прашу лічыць чарговай рэкламай Корпуса і заклікам карыстацца ім, калі ёсць нейкія сумневы: https://bnkorpus.info/korpus.html )
2. бальшавіцкі паэт Купала, "Жалейка", 1908, старонка 3, верш "К песням":
Са мной вы, я з вамі
(скан арыгінала: https://knihi.com/Janka_Kupala/Zalejka.html )
Каб пераканацца, што гэта не адрукоўка, можна яшчэ паглядзець с.33, 42 і г.д.
3. бальшавіцкі публіцыст Канстанцін Каліноўскі, "Мужыцкая праўда" №7, 1863:
bo car so swoimi moskalami nie padużaje mużykou szto podnialisia u Polszczy
4. і нарэшце, бальшавік (ну праўда ж, член КПЗБ) Тарашкевіч, "Граматыка", выданне 1929 года, проста ва ўводзінах:
Бяручы гэты падручнiк у рукi, вучань павiнен быць ужо крыху азнаёмлены са сказам
Хуйню прыдумалі гэтыя ябаныя бальшавікі Багушэвіч, Купала, Каліноўскі і Тарашкевіч, праўда?
Цьху, забі сябе аб сцяну. Бетонную. Ці хаця б падпісвай свае допісы фразай "у Станкевіча ідэальнае языццэ", каб адразу было бачна, што казачны ЛЁГІК піша.
Ха-ха, маладзец, маладзец. Прыцягнуў довады, якія мне былі патрэбны, эканомячы мой час.
Праўда, я спадзяваўся, што ў цябе ёсць сканы запісанай народнай гаворкі, а не літаратараў. У гэтым плане мой няхітры план аказаўся не вельмі ўдалым. Ну што ж, пашукаю сам.
А Станкевіча не чапай. У гаворцы маіх дзядоў ніякага “са” не было. І ніхто апроч дарагога і мілага Станкевіча супраць гэтай тупарылай формы не выступіў. Так што Станкевіч вышэй нават Тарашкевіча. Слава Станкевічу! Слава! Слава!
>Прыцягнуў довады, якія мне былі патрэбны, эканомячы мой час.
Ну-ну. Гэтыя "довады" за 5 секунд знаходзяцца ў Корпусе.
>Праўда, я спадзяваўся, што ў цябе ёсць сканы запісанай народнай гаворкі, а не літаратараў
Беларуская дыялекталогія, выпуск 3. Пошук звычайна па Ctrl-F, знойдзеш больш пры жаданні.
>У гаворцы маіх дзядоў ніякага “са” не было.
Я ўвогуле сумняваюся, што гаворку тваіх дзядоў цалкам карэктна называць беларускай, бо ты паводзінамі занадта палешука з фальклору нагадваеш.
>тупарылай формы не выступіў
>тупарылай
Гэта не форма тупарылая, а тыя, хто Корпусам і слоўнікамі так і не навучыўся карыстацца.
https://verbum.by/esbm/z
А с канъцлярии нашое заразомъ выволанье маеть быти давано, выволываючи со всих паньствъ нашихъ
(Артыкул 10 раздзела 1 Статута 1588 года)
А гдѣ бы таковый по учинъку зникнулъ, проч зъехалъ не росправивъшися, таковый честь тратить и маеть быть выволанъ вечнымъ выволаньемъ со всих паньствъ нашихъ, жебы ся до них николи не ворочалъ.
(Артыкул 13 таго ж раздзела)
Затымъ пишет, яко имають приходити во церковь — мужи непокровенными главами, с почтивостию
(Скарына, прадмова да 1-га паслання да карынфянаў)
...ко славе со всеми святыми во веки веком.
(Скарына, пасляслоўе да Пасланняў карынфянам)
>І ніхто апроч дарагога і мілага Станкевіча супраць гэтай тупарылай формы не выступіў. Так што Станкевіч вышэй нават Тарашкевіча. Слава Станкевічу! Слава! Слава!
Абырвалг! Абырвалг!
>с хлопцамі хадзілі
>с канъцлярии
>с почтивостию
Бля, зноў чалавек піша, не да канца разумеючы, што ён піша.
Праблемы, калі “с” чаргуецца з “са” я ніякай не бачу. Я хачу мець прыклад (а пажадана, каб не адзін), калі ў адным і тым жа тэксце (запісе народнай гаворкі) ёсць прыназоўнік “з” (“у моцнай пазіцыі”, як гэта завецца) і каб ён чаргаваўся з “са”.
>>616298
>Я ўвогуле сумняваюся, што гаворку тваіх дзядоў цалкам карэктна называць беларускай, бо ты паводзінамі занадта палешука з фальклору нагадваеш.
Ты ж не ведаеш, з якой я часткі Палесся. І дастаў із штаноў адзін із сваіх традыцыйных агрументаў: не з той часткі Беларусі. То табе Тарашкевіч жыў не там, дзе трэба, то табе Беларускае навуковае таварыства няхай бы было не ў Вільні, а недзе яшчэ...
╭∩╮（︶_︶）╭∩╮
>>616301
Дапускаю гэта. А адкуль інфармацыя? Не ад Пацюпы.
Пацюпу давяраю на 90% ва ўсім.
У моўнай суполцы ў фэйсбуку абмяркоўвалі даўно. Хто пісаў ня помню. Я таксама аддаю перавагу вучыцелю.
не, вучыць гэта па беларуску, а "наставлять", "наставление". "наставничество", "наставник" гэта ўжо па царкоўнаму неяк.
>ён цябе навуча як сраць ў ванучу
Чеш учитэл
Пл научыцель
Вучы іншыя славянскія мовы, а то ты ад рускай адштурхоўваешся.
>Бля, зноў чалавек піша, не да канца разумеючы, што ён піша
Ізноў не хапіла ўмення чытаць, каб асіліць артыкул у Этымалагічным слоўніку?
>Я хачу мець прыклад
Чым табе Купала не прыклад?
Са мной вы, я з вамі
Чым табе Статут не прыклад? Там і з, і с, і со.
Па дыялектах я даў крыніцу, ляжыць у вольным доступе на knihi.com, мог бы і сам пашукаць, калі сапраўды цікава, а не толькі пасрацца ахвота ёсць. С.212, гаворка Чачэрскага раёна: "са скацінай, с канём, зь йім". С.220: "з дарогі, са двара". С.227 (Іўеўскі р-н): "са мной, с Стасям, з лазы". С.228: "са свадзьбы, з лесу, з етага, с памяці". С.244 (Быхаўскі): "с этым, з намі, с кладбішча, с хлопцам, са сьвежай, са ўсякіх". І г.д.
Ух, клятыя бальшавікі, лё-гі-ка, абырвалг, абырвалг!
>Ты ж не ведаеш, з якой я часткі Палесся
Аніякай розніцы, усё Палессе вядомае сваімі спецыфічнымі гаворкамі, прычым што ні вёска — то свая гаворка.
>адзін із сваіх традыцыйных агрументаў
"У маёй дзярэўні палешукі гаварылі не так, таму літаратурны стандарт — выдуманая бальшавікамі хуйня" — увогуле не аргумент.
>>616304
У слоўнік зірнуць ніяк, абавязкова меркаванне ананіма з суполкі прыводзіць?
Што то русізм-царкоўнаславянізм, што гэта. Але чамусьці у першую чаргу з-за суфікса сотню гадоў таму "вучыцеля" ў літаратурнай норме свядома памянялі на "настаўніка", таму ў вышэйзгаданай "Паўлінцы" ў выданні 1913 года Якім Сарока — "вучыцель", а ў БССР (1927) ён ужо стаў "настаўнікам".
>Я хачу мець прыклад (а пажадана, каб не адзін), калі ў адным і тым жа тэксце (запісе народнай гаворкі) ёсць прыназоўнік “з” (“у моцнай пазіцыі”, як гэта завецца) і каб ён чаргаваўся з “са”.
У тэксце "Пра Узвіжанне" ( >>616298) ёсць і "з лесу", і "са ўсех". Цяжка не заўважыць, але ты змог. Суперздольнасці, так?
>Цяжка не заўважыць, але ты змог.
Не, мне пажадана перад галосным. І не раз.
>У слоўнік зірнуць ніяк
А ты такі размны як мае порткі. Лепей за ўсіх тут ўсё ведаеш. Тамака быў не ананім, а мовазнаўца і ён абгрнтоўваў чаму трэба пісаць "вучыцель", але забыў хто.
>Ізноў не хапіла ўмення чытаць, каб асіліць артыкул у Этымалагічным слоўніку?
А я яго прачытаў. І адказ на тое, адкуль з'явілася “са” там адсутнічае.
Механізм узнікнення “із” трохі апісаны на матэрыяле аль-кітабаў. Ранейшыя прыназоўнікі sъn jьz зліліся ў адзін прыназоўнік “з”, а дзеля таго, што ў некаторых выпадках яго цяжка вымаўляць (“з сваім”), развіўся прыстаўны і- (“із сваім”).
У кітабах формы “са” няма, толькі “з” і “із”.
Пытанне: адкуль у такіх абставінах магло ўзнікнуць “са”? Як “з” можа ператварыцца ў “са”? Яшчэ пытанне: наколькі пашыранае “са” побач з “з”? Я, як чалавек, знаёмы з народнай мовай, заяўляю табе, што такое суседства пашырана не на ўсёй тэрыторыі Беларусі, а толькі частцы яе (калі мы гаворым пра народную, дыялектную мову).
У лепшым выпадку sъn jьz у іншым беларускім дыялекце маглі зліцца ў “с” і “са”, і потым адбыўся экспансія варыянта “са” на тыя беларускія землі, якія зналі толькі “з” і “із”.
У не лепшым выпадку “са” магло прыйсці з тэрыторыі Расіі і з'яўляцца свайго роду русіцызмам.
>у іншым беларускім дыялекце
Маецца на ўвазе не тым, якім карысталіся аўтары кітабаў.
https://polona.pl/search/?filters=public:1,creator:"Mickiewicz,_Adam_(1798--1855)"
>Pisma Adama Mickiewicza, Paryż, 1860. T. 10: Cours de littérature slave, IV.
Вымышленные диалоги, о которых невозможно молчать.
Это нужно ещё место поискать, в котором обслужили бы на белорусском.
> я яго прачытаў. І адказ на тое, адкуль з'явілася “са” там адсутнічае
Прачытай яшчэ раз.
Хуюшкі. Ведаю я такія прыколы. Прачытаеш, а там нічога няма.
Типичные переходные языки между русским добрый\ая и польским dobry\a.
>хавалішча
Бля, выдумаў новае слова і носіцца з ім як дурань з торбаю.
А как называть белорусок по аналогии с Наташками и Оксанками?
Каму і Станкевіч з Пацюпам мовазнаўцы.
>>616400
>яго цяжка вымаўляць (“з сваім”), развіўся прыстаўны і- (“із сваім”).
Паспрабуй вымавіць "к сваім" і "ік сваім". Стала лягчэй?
jьz>из — гэта ўжо і ёсць ІЗ, яно не ўзнікала ад З. Наадварот, З атрымалася ад jьz (і ад sъ у выпадку азванчэння).
>У кітабах формы “са” няма, толькі “з” і “із”.
Упэўнены, што ўсе кітабы перачытаў? Дзяліся крыніцамі. Хаця, здагадваюся, гэта ты Станкевіча цытуеш, а з яго так сабе крыніца.
>не на ўсёй тэрыторыі Беларусі, а толькі частцы яе
Я табе прывёў прыклады з Іўеўскага, Чачэрскага, Быхаўскага раёнаў.
Калі б табе сапраўды цікава было, то ты б лёгка знайшоў у крыніцы прыклады і з іншых раёнаў.
>Я, як чалавек, знаёмы з народнай мовай, заяўляю табе
Спадарства, вось так і нараджаюцца істанкевічы із іпацюпамі.
У адной палескай вёсцы кажуць кіт і дім, у суседняй — кут і дум, у трэцяй кыт і дым, і калі ласка, варта нават у слоўніках палескіх гаворак усе варыянты запісаць, а ў слоўніках беларускай будзе кот і дом (зрэшты, мае продкі з Менскага і Бярэзінскага раёнаў гаварылі менавіта так).
На с.256-259 у адной гаворцы (Любанскі раён) пабачыш і із, і са, і з, і с разам, знаёмец. Тое ж на с.218 (Чачэрскі), 246-247 (Менскі).
>Як “з” можа ператварыцца ў “са”?
А як з можа ператварыцца ў із? "У/в" тады б ЛЁГІЧНО пераўтваралася б у "ів/іў", а не ў "ва/ува". А "к" — у ік, а не къ/ко/ка (у старабеларускай і дыялектах — распаўсюджаныя формы).
Адкладзі фігу ў бок і яшчэ раз перачытай слоўнік: із/съ было ўжо ў старажытнарускай, гэта 2 РОЗНЫЯ прыназоўнікі (sъn і jьz), якія ў выніку з-за аглушэння з і азванчэння с зліліся ў адно з/с/са/із, а не ўтварыліся адзін з аднаго.
>У не лепшым выпадку “са” магло прыйсці з тэрыторыі Расіі і з'яўляцца свайго роду русіцызмам
Як гэтая хвароба называецца, калі ўжо ў старажытнарускай і старабеларускай бачыш "русізмы"?
Вось табе яшчэ старабеларуская форма "зо": https://verbum.by/images/hsbm/13/13-120_0573_%D0%97%D0%BE.jpg
Напэўна, яе таксама прыдумалі бальшавікі. Ці яна магла прыйсці з тэрыторыі Расіі. Ці з Нібіру.
>>616402
Можа і так, а яшчэ "к/ка, радуга, ўрэмя, ўмесце" і іншыя распаўсюджаныя ў беларускіх гаворках словы, памяняўшы на "да, вясёлка, час, разам" і г.д. Підары! І Купала підар, мог бы рогам уперціся, "раз я напісаў у 1913 К і ВУЧЫЦЕЛЬ, то так і будзе, ніякіх ДА і НАСТАЎНІК не трэба".
Зрэшты, а з чаго ты ўзяў, што "із" прыбралі менавіта бальшавікі, а не беларусы? Корпус падказвае, што ў Купалы і Коласа "із" сустракаецца толькі да 1918 ("із воласці, усякаму із нас, із неба, адно із двух" і г.д.). Можа тагачасныя "абынеякумаскалёў" выкінулі "із", бо яно ім моцна нагадвала рускае "из"? А вось проста "з" у рускай няма.
Ёсць меркаванне, што выраз пайшоў ад назвы прадмесця Вільні. А далей ужо разыйшоўся як мемчык-падколка вялейскіх і невялейскіх панаехаў.
Науйойи-Ви́льня (Новая Вильня, Ново-Вильня, Ново-Вилейск, Новая Вилейка, Науйойи-Вильня[1], лит. Naujoji Vilnia, польск. Nowa Wilejka) — район Вильнюса, расположенный на расстоянии около 10 км к востоку от центра города в холмистой и лесистой местности по берегам реки Вильни (Виленка, Vilnelė, Wilenka).
(...)
С 1903 года в Новой Вильне действовала окружная психиатрическая лечебница, крупнейшая в Российской империи, оборудованная по последнему слову науки и медицинской техники того времени и рассчитанная на 1000 штатных кроватей. Первым директором был известный психиатр и писатель Н. В. Краинский[2]. В больнице некоторое время работала санитаркой известная белорусская поэтесса Алоиза Пашкевич (псевдоним Тётка).
https://ru.wikipedia.org/wiki/Науйойи-Вильня_(район)
Вілейка — горад у Мінскай вобласці Беларусі, адміністрацыйны цэнтр Вілейскага раёна, на р. Вілія. За 103 км на паўночны захад ад Мінска.
>Каму і Станкевіч з Пацюпам мовазнаўцы.
У іх вучоныя ступені, а ты ноўнэйм з Харкача, які не ведае, што такое фанема і як вымаўляць “з іншым”.
>Паспрабуй вымавіць "к сваім" і "ік сваім". Стала лягчэй?
Што ты пляцеш, наркаман?
>Дзяліся крыніцамі.
Mova rukapisu “Al Kitab” kryvickaha muzeju Ivana Łuckieviča ŭ Vilni. Раздзел Źmieny na pačatku słova (proteza abo prystaŭleńnie).
>>616748
>jьz>из — гэта ўжо і ёсць ІЗ, яно не ўзнікала ад З.
Хуйню напісаў. Раздзяленне двух прыназоўнікаў (с versus из) захавалася ў расійскай мове, а ў беларускай “із” гэта фанетычны варыянт прыназоўніка “з”, бо асобнага лексічнага значэння не мае (у адрозненне ад расійскіх с, из), а рэалізуецца тады, калі “з” з-за збегу зычных цяжка вымавіць. Вось гэты апошні факт і сведчыць, што і- тут не спрадвечнае, а проста прыстаўны гук дзеля лягчэйшага вымаўлення, які то з’яўляецца, то прападае. Каб гэта пабачыць, ніякіх і артыкулаў не трэба чытаць, трэба проста працерці вочы і вушы і не быць ідыётам.
>На с.256-259 у адной гаворцы (Любанскі раён) пабачыш і із, і са, і з, і с разам, знаёмец. Тое ж на с.218 (Чачэрскі), 246-247 (Менскі).
Ну і... што? Я сказаў, што дакладна ведаю, што на тэрыторыі Беларусі ёсць мясцовасці, у якіх форма “са” не ўжываецца зусім. Як твая пісаніна абвяргае гэты мой просты тэзіс? Пра размяшчэнне і плошчу гэтый мясцовасцей сказаць нічога не магу, бо з такімі даследаваннямі не знаёмы. Добра было б мець падрабязнае даследаванне па гэтым пытанні і па сумежных: якія формы прыназоўніка “з” і на якіх тэрыторыях распаўсюджаны.
Я не веру ў развязванне такіх складаных мовазнаўчых пытанняў шляхам дыскусій паміж анонамі на Харкачы.
>>616748
>А як з можа ператварыцца ў із? "У/в" тады б ЛЁГІЧНО пераўтваралася б у "ів/іў", а не ў "ва/ува". А "к" — у ік, а не къ/ко/ка (у старабеларускай і дыялектах — распаўсюджаныя формы).
Блядзь, што за наркаманія. Якое іў, якое ік? Прыстаўное і- рэалізуецца толькі побач з некаторымі зычнымі (не ўсімі). У прыватнасці, перад “с”: “істужка”, “іскрыпка”. Перад к, в яго не бывае.
>>616748
>Адкладзі фігу ў бок і яшчэ раз перачытай слоўнік: із/съ было ўжо ў старажытнарускай, гэта 2 РОЗНЫЯ прыназоўнікі (sъn і jьz), якія ў выніку з-за аглушэння з і азванчэння с зліліся ў адно з/с/са/із, а не ўтварыліся адзін з аднаго.
Што значыць «ужо»? Яны былі яшчэ ў праславянскай. Якое тут «ужо»? Раздзяленне працягвацца захоўвацца ў стараславянскай і царкоўнаславянскай мовах; у беларускай народнай мове, якая вядомая нам з кітабаў па стане на 15-17 стагоддзі гэтага раздзялення ўжо няма, ёсць толькі прыназоўнік “з” (і яго варыянт “із”). Праўда, кітабы пісаліся на тэрыторыі паўночна-заходняй Беларусі, як там адбывалася эвалюцыя гэтых прыназоўнікаў на іншых землях Беларусі, няма ведама. Магчыма, недзе яны зліліся ў прыназоўнік “с” (які меў варыянт “са”). Я гэта і напісаў раней. Добра, калі б так было. Гэта б значыла, што мы маем у літаратурнай мове мяшанку з розных дыялектных формаў («з» і «са»). Горш было б, калі б гэта быў русіцызм.
>>616748
>Вось табе яшчэ старабеларуская форма "зо": https://verbum.by/images/hsbm/13/13-120_0573_%D0%97%D0%BE.jpg
>Напэўна, яе таксама прыдумалі бальшавікі.
Не, якраз гэта форма чаканая. Гэта таксама легітымны варыянт прыназоўніка “з”. Мець у літаратурнай мове чаргаванне «з» з «са», гэта нейкая дурнота, якую ніхто дагэтуль не спрабаваў, апроч Станкевіча, паправіць, а вось ужываць «зо» гэта добра і правільна: Устаўшы зо сну, Язэп зрабіў, як загадаў яму анёл Госпадаў, і прыняў жонку сваю.
>>616748
>І Купала підар, мог бы рогам уперціся, "раз я напісаў у 1913 К і ВУЧЫЦЕЛЬ, то так і будзе, ніякіх ДА і НАСТАЎНІК не трэба".
Па-першае, «к» нармальны прыназоўнік, не чапай яго. Па-другое, у Савецкай дзяржаве не было свабоды пісаць, як хто хоча. Купалу «вучыцеля» маглі замяніць «настаўнікам» нават таму не паведаміўшы.
>У іх вучоныя ступені
І якая ступень у Пацюпы?
У супрацоўнікаў Інстытута мовазнаўства, якія слоўнікі складалі і складаюць, ступеняў паболей будзе.
І сама па сабе ступень яшчэ не робіць чалавека абсалютным аўтарытэтам. Асабліва калі гэты "аўтарытэт" супярэчыць нават слоўнікам.
>які не ведае, што такое фанема і як вымаўляць “з іншым”.
А ты дакажы, што я не ведаю, як вымаўляць "з іншым". І раскажы, што такое фанема, разумнік, і як гэта адносіцца да тэмы.
>Што ты пляцеш, наркаман?
Вось і я пра тое ж.
>Прыстаўное і- рэалізуецца толькі побач з некаторымі зычнымі (не ўсімі). У прыватнасці, перад “с”: “істужка”, “іскрыпка”.
Затое -а рэалізуецца дзе заўгодна: ка (мне), ва (ўсіх), са (мной).
>іскрыпка
6 разоў знаходзіцца ў Корпусе. З іх 3 — артыкул Дубоўкі, дзе тлумачыцца сам феномен. Нягуста. Затое "са" вельмі распаўсюджанае, асабліва на фоне "із".
>Mova rukapisu “Al Kitab” kryvickaha muzeju Ivana Łuckieviča ŭ Vilni
>Mova rukapisu
>rukapisu
>У кітабах
І праўда наркаман. Сам, амаль упэўнены, ніводнага кітаба не вывучаў, але заявы "ў кітабах не сустракаецца зусім" робіць.
>Хуйню напісаў.
Адкрываем яшчэ раз слоўнік:
>Бел. прыназоўнік з/са — вынік аб'яднання прасл. jьz (> ст.-слав., рус. из) і sъn > sъ
>Вось гэты апошні факт і сведчыць, што і- тут не спрадвечнае, а проста прыстаўны гук дзеля лягчэйшага вымаўлення, які то з’яўляецца, то прападае. Каб гэта пабачыць, ніякіх і артыкулаў не трэба чытаць, трэба проста працерці вочы і вушы і не быць ідыётам.
Ну дык пратры вочкі.
>не спрадвечнае
Аповесць мінулых гадоў:
> работа другую 7 лѣт из Рахили
>Ярославъ же выступи из града
>выведе Глѣба из Мѣньска Володимеръ
>ишедъ бо изъ Киева
Статут 1588:
>або з дому изъ зeмли своее
>беручи то изъ статуту старого
>до вена матчиного восполокъ из сынами
>истизну из совитостью заплатити
>ино такъ много можными людми из землями маетъ ему тое нагородити
>збройно водлугъ уставы и уфалы земъское по тому жъ заровно из ыншою шляхтою служити
>не мають из собою псовъ брати
Першапачаткова jьz кіраваў родным склонам, а sъn — родным, творным і вінавальным. У родным абодва прыназоўнікі абазначалі крыніцу дзеяння (параўн. рус. выйти из комнаты, сойти с крыши), што і давала падставу аб'яднання. Аглушэнне z перад глухімі (фанетычна яно адбываецца і ў бел., хаця арфаграфічна захоўваецца з: [с табо́ју]) і азванчэнне s перад звонкімі было фанетычным грунтам аб'яднання, якое, відаць, адбывалася канчаткова пасля падзення рэдукаваных і пераўтварэння sъn > s, хаця аглушэнне jьz адбывалася і да падзення рэдукаваных.
Колас:
>і выгнаў бацьку вон із хаты
>Прыехаўшы із воласці п'яны
>із галавы ні вылазіць
>Усякаму із нас
>дождж як із вядра
Купала:
>із неба пасыпаўся страх
>Чакае з ім адно із двух
Бядуля:
>Выскачыў із другога пакоя
Якое-такое "лягчэйшае вымаўленне", наркаман?
>а рэалізуецца тады, калі “з” з-за збегу зычных цяжка вымавіць
Табе цяжка вымавіць "вон з хаты, з галавы, усякаму з нас, як з вядра, адно з двух"?
>Я сказаў, што дакладна ведаю, што на тэрыторыі Беларусі ёсць мясцовасці, у якіх форма “са” не ўжываецца зусім.
А я ведаю мясцовасці, дзе зусім не якаюць. Дзе вымаўляюць мяккае Р. Дзе гавораць "выда" замест "вада". І што? Усё адно большасць беларусаў не вымаўляе (не вымаўляла, дакладней) мяккага Р і гаворыць "вада".
>Што значыць «ужо»?
То і значыць. Яны не паходзяць адзін ад аднаго. Яшчэ раз: ужо ў старажытнарускай былі асобныя із і со.
Вось прыклады з Аповесці мінулых гадоў:
>и со мною бояре и русь вся
>и нача молитися со слезами
>любя вино пити со гусльми и съ младыми свѣтникы
Прыклады "із" вышэй. Як яны зліліся ў беларускай, заходнеславянскіх мовах, славенскіх і сербахарвацкіх дыялектах — апісана ў артыкуле Этымалагічнага слоўніка. Які ты, падобна, не ў стане зразумець. Яшчэ прыклады можна паглядзець у Гістарычным слоўніку: https://verbum.by/images/hsbm/32/32-018_0106_%D0%A1%D0%BE.jpg
https://verbum.by/images/hsbm/14/14-075_0540_%D0%98%D0%B7%D1%8A.jpg
>у беларускай народнай мове, якая вядомая нам з кітабаў па стане на 15-17 стагоддзі гэтага раздзялення ўжо няма, ёсць толькі прыназоўнік “з” (і яго варыянт “із”)
Статут 1588 года:
>А врядники земъские со въсими станы
>оное именье со всими речми рухомыми
>дерево бортное со пчолами
>дерево со пчолами
>борть со пчолами
>именья со всею маетъностью
Дарэчы, Антановіч піша, што Станкевіч напісаў хуйню, гэта кітаб не 16-га стагоддзя, а 18-га ("Белорусские тексты, писанные арабским письмом", с.36, 52).
>Па-другое, у Савецкай дзяржаве не было свабоды пісаць, як хто хоча.
У 1927? Ну-ну.
Карацей, Купала, Колас, Каганец, Багушэвіч і г.д. пісалі "са", у Статуце я бачу "са", у Аповесці мінулых гадоў я бачу "са". А ты са Станкевічам можаш пісаць як хочаш, наркаман, спасылаючыся на "кітабы 15 стагоддзя", якія ты ў вочы не бачыў.
>У іх вучоныя ступені
І якая ступень у Пацюпы?
У супрацоўнікаў Інстытута мовазнаўства, якія слоўнікі складалі і складаюць, ступеняў паболей будзе.
І сама па сабе ступень яшчэ не робіць чалавека абсалютным аўтарытэтам. Асабліва калі гэты "аўтарытэт" супярэчыць нават слоўнікам.
>які не ведае, што такое фанема і як вымаўляць “з іншым”.
А ты дакажы, што я не ведаю, як вымаўляць "з іншым". І раскажы, што такое фанема, разумнік, і як гэта адносіцца да тэмы.
>Што ты пляцеш, наркаман?
Вось і я пра тое ж.
>Прыстаўное і- рэалізуецца толькі побач з некаторымі зычнымі (не ўсімі). У прыватнасці, перад “с”: “істужка”, “іскрыпка”.
Затое -а рэалізуецца дзе заўгодна: ка (мне), ва (ўсіх), са (мной).
>іскрыпка
6 разоў знаходзіцца ў Корпусе. З іх 3 — артыкул Дубоўкі, дзе тлумачыцца сам феномен. Нягуста. Затое "са" вельмі распаўсюджанае, асабліва на фоне "із".
>Mova rukapisu “Al Kitab” kryvickaha muzeju Ivana Łuckieviča ŭ Vilni
>Mova rukapisu
>rukapisu
>У кітабах
І праўда наркаман. Сам, амаль упэўнены, ніводнага кітаба не вывучаў, але заявы "ў кітабах не сустракаецца зусім" робіць.
>Хуйню напісаў.
Адкрываем яшчэ раз слоўнік:
>Бел. прыназоўнік з/са — вынік аб'яднання прасл. jьz (> ст.-слав., рус. из) і sъn > sъ
>Вось гэты апошні факт і сведчыць, што і- тут не спрадвечнае, а проста прыстаўны гук дзеля лягчэйшага вымаўлення, які то з’яўляецца, то прападае. Каб гэта пабачыць, ніякіх і артыкулаў не трэба чытаць, трэба проста працерці вочы і вушы і не быць ідыётам.
Ну дык пратры вочкі.
>не спрадвечнае
Аповесць мінулых гадоў:
> работа другую 7 лѣт из Рахили
>Ярославъ же выступи из града
>выведе Глѣба из Мѣньска Володимеръ
>ишедъ бо изъ Киева
Статут 1588:
>або з дому изъ зeмли своее
>беручи то изъ статуту старого
>до вена матчиного восполокъ из сынами
>истизну из совитостью заплатити
>ино такъ много можными людми из землями маетъ ему тое нагородити
>збройно водлугъ уставы и уфалы земъское по тому жъ заровно из ыншою шляхтою служити
>не мають из собою псовъ брати
Першапачаткова jьz кіраваў родным склонам, а sъn — родным, творным і вінавальным. У родным абодва прыназоўнікі абазначалі крыніцу дзеяння (параўн. рус. выйти из комнаты, сойти с крыши), што і давала падставу аб'яднання. Аглушэнне z перад глухімі (фанетычна яно адбываецца і ў бел., хаця арфаграфічна захоўваецца з: [с табо́ју]) і азванчэнне s перад звонкімі было фанетычным грунтам аб'яднання, якое, відаць, адбывалася канчаткова пасля падзення рэдукаваных і пераўтварэння sъn > s, хаця аглушэнне jьz адбывалася і да падзення рэдукаваных.
Колас:
>і выгнаў бацьку вон із хаты
>Прыехаўшы із воласці п'яны
>із галавы ні вылазіць
>Усякаму із нас
>дождж як із вядра
Купала:
>із неба пасыпаўся страх
>Чакае з ім адно із двух
Бядуля:
>Выскачыў із другога пакоя
Якое-такое "лягчэйшае вымаўленне", наркаман?
>а рэалізуецца тады, калі “з” з-за збегу зычных цяжка вымавіць
Табе цяжка вымавіць "вон з хаты, з галавы, усякаму з нас, як з вядра, адно з двух"?
>Я сказаў, што дакладна ведаю, што на тэрыторыі Беларусі ёсць мясцовасці, у якіх форма “са” не ўжываецца зусім.
А я ведаю мясцовасці, дзе зусім не якаюць. Дзе вымаўляюць мяккае Р. Дзе гавораць "выда" замест "вада". І што? Усё адно большасць беларусаў не вымаўляе (не вымаўляла, дакладней) мяккага Р і гаворыць "вада".
>Што значыць «ужо»?
То і значыць. Яны не паходзяць адзін ад аднаго. Яшчэ раз: ужо ў старажытнарускай былі асобныя із і со.
Вось прыклады з Аповесці мінулых гадоў:
>и со мною бояре и русь вся
>и нача молитися со слезами
>любя вино пити со гусльми и съ младыми свѣтникы
Прыклады "із" вышэй. Як яны зліліся ў беларускай, заходнеславянскіх мовах, славенскіх і сербахарвацкіх дыялектах — апісана ў артыкуле Этымалагічнага слоўніка. Які ты, падобна, не ў стане зразумець. Яшчэ прыклады можна паглядзець у Гістарычным слоўніку: https://verbum.by/images/hsbm/32/32-018_0106_%D0%A1%D0%BE.jpg
https://verbum.by/images/hsbm/14/14-075_0540_%D0%98%D0%B7%D1%8A.jpg
>у беларускай народнай мове, якая вядомая нам з кітабаў па стане на 15-17 стагоддзі гэтага раздзялення ўжо няма, ёсць толькі прыназоўнік “з” (і яго варыянт “із”)
Статут 1588 года:
>А врядники земъские со въсими станы
>оное именье со всими речми рухомыми
>дерево бортное со пчолами
>дерево со пчолами
>борть со пчолами
>именья со всею маетъностью
Дарэчы, Антановіч піша, што Станкевіч напісаў хуйню, гэта кітаб не 16-га стагоддзя, а 18-га ("Белорусские тексты, писанные арабским письмом", с.36, 52).
>Па-другое, у Савецкай дзяржаве не было свабоды пісаць, як хто хоча.
У 1927? Ну-ну.
Карацей, Купала, Колас, Каганец, Багушэвіч і г.д. пісалі "са", у Статуце я бачу "са", у Аповесці мінулых гадоў я бачу "са". А ты са Станкевічам можаш пісаць як хочаш, наркаман, спасылаючыся на "кітабы 15 стагоддзя", якія ты ў вочы не бачыў.
>что он сам по себе всрат?
Ніводная мова не "ўсратая" для носьбітаў.
Эта не смешная картинка. Тут нет игры слов. Да и дарма есть и в русском.
>Как вы считаете, является ли одной из причин низкой популярности белорусского языка тот факт, что он сам по себе всрат?
«Всрат» не является подходящим словом. Советский белорусский язык перестал быть самостоятельным, а значит перестал быть полноценным. И многие люди чувствуют это, хотя, возможно, не все осознают. Я уверен, что это способствует снижению его популярности.
Цяперака розная блажнота што ня хоча ведаць беларускай мовы знайшла важкую прычыну: "ета советский белорусский йызык! он ни натурольный! именно паэтому ми не хочем его учить"
>Что такое советский белорусский язык?
Зафиксированный словарём 1954 года вариант, когда повседневная лексика более-мене белорусская, а вся книжная, научная и т. д. берётся из русского языка (кальки или просто заимствования) или через русский язык.
Ламаносаў для свайго часу таксама быў мовазнаўцам, а для кагосьці і Задорнаў мовазнавец. Але калі ты пачнеш спрачацца з пазіцыяй, скажам, Залізняка, спасылаючыся на Ламаносава ці Задорнава...
>>616790
Увогуле нейкае нацягнутае глупства гэтыя коміксы. У рэальнасці ў крамах і кавярнях па-беларуску часта не разумеюць.
>>616792
>Советский белорусский язык перестал быть самостоятельным, а значит перестал быть полноценным.
>не комплексы, паўтараю, не комплексы!
>Я уверен, что это способствует снижению его популярности.
Калі б было так, то прыхільнікаў "філёлёгій" сярод беларускамоўных была б большасць.
>>616794
Не обращай внимания, это местный Задорнов, свято уверовавший, что до БССР был кристально чистый народный язык, а потом большевики директивно его испортили.
>>616795
Заўжды так было, я такіх кадраў і ў 90-я сустракаў.
>>616798
Дык раскажаш,
>чаму "еўрапейскае нейтральнае L" у гэтых словах у польскай перадаецца не праз польскае нейтральнае L, а праз польскае ł?
І чаму мы сёння абавязаныя ўсю лексіку за апошнія 100 гадоў узяць і перакруціць на польскі манер?
>І чаму мы сёння абавязаныя ўсю лексіку за апошнія 100 гадоў узяць і перакруціць на польскі манер?
Я табе ўжо разоў чатыры тлумачыў, што беларускай мове патрэбна самастойная логіка асваення запазычанняў, каб не залежаць у гэтым ад мовы расійскай. Блядзь, ну што складанага ў гэтым падыходзе? Літаральна адзін сказ. Як яго можна не зразумець? Але ты зноў і зноў прыкідваешся тугім на вуха бараном і працягваеш сваю вайну з польскімі панамі.
Я стаміўся, мой пупсік. Кожны раз я задаю сабе пытанне: а мо ён не прыкідваецца такім бараном, мо ён сапраўды ба... не можа зразумець мае аргументы?
І тады я зноў пачынаю тлумачыць, разжоўваць і г. д. Можа, на некалькі спроб мяне яшчэ хопіць. Але нервы мае не жалезныя.
И что? Была одна страна, неудивительно, что в научную лексику много бралось с русского языка. Или появлялось новое слово и шло по всему Союзу в оригинальном виде. И сейчас так происходит, все эти компьютеры, интернеты, роутеры - прямое заимствование с английского. Ну а уж то, что научный язык не давал говорить в быту по-белорусски вообще глупость.
Другое дело, если распространненый в народе вариант заменялся на русский синоним, это плохо.
>што беларускай мове патрэбна самастойная логіка асваення запазычанняў
...праз польскую. І чым гэтая ЛЁГІКА лепш за тое, што маем?
>Блядзь, ну што складанага ў гэтым падыходзе?
А што складанага ў пытанні "чым філёлёгія лепш за філалогію"? Адказу ты так і не даў, апрача "абынеякумаскалёў" і "так лёгічна, баран, ясказаў!!!".
Так будзе больш аўтэнтычна? Не, на матэрыялах да 1918 бачым, што беларусы засвойвалі замежную лексіку праз рускую і польскую неаднародна, хто як пачуў, той так і запомніў. Тарашкевіч прапанаваў усю гэтую лексіку перакруціць на "польскі" манер, Карскі — на "рускі", Александровіч і ко. пры стварэнні правапісу-1933 пайшлі кампрамісным шляхам: "студэнт" замест "студзента", але "логіка" замест "лёгікі".
>а мо ён не прыкідваецца такім бараном, мо ён сапраўды ба... не можа зразумець мае аргументы?
Абраза ад чалавека, які не ў стане зразумець сэнс невялічкага артыкула з Этымалагічнага слоўніка — не прымаецца.
>І тады я зноў пачынаю тлумачыць, разжоўваць і г. д. Можа, на некалькі спроб мяне яшчэ хопіць. Але нервы мае не жалезныя.
Аналагічна. Толькі чамусьці Нашу Ніву, Купалу з Коласам, старабеларускія крыніцы і г.д. цытую адзін я, а ты абмазаўся паехаўшым Станкевічам з ягоным языццэм і толькі на яго спасылаешся.
Ну раз адказаў няма, то сапраўды няма пра што і гаварыць. Вывучы кітайскую ці японскую з іерогліфамі — дакладна не як у маскалёў будзе.
Бывало всякое. Бывало, что и распространённый в народе вариант в литературном стандарте искоренялся. "Ўрэмя, ўмесце, радуга, бумага" и подобные широко распространённые в беларуских диалектах слова превратились в исключительно "час, разам, вясёлка, папера". Примеров много. Впрочем, при формировании литературных русского или немецкого было то же самое, думаю. Так што похуй. Беларуская літаратурная мова такая ж нармальная мова, як французская ці нямецкая, руская ці польская, як пісаў Багушэвіч. Колькі б апраўданняў сабе беларусы не выдумлялі, маўляў, гэта была няправільная мова, каб псіхалагічна дыстанцыявацца ад факту, што пакаленне бацькоў і дзядоў адцураліся родных гаворак на карысць больш прэстыжнай рускай (за якую бандзюкі не забівалі, як Хадановіча >>616629, і на партсходах не "пясочылі", і на працы больш магчымасцей для кар'ернага росту было ў СССР). Хаця літоўцам ці грузінам нішто не перашкодзіла захаваць іх мовы. Хаця ім прасцей, іх мовы нікому ніколі ў галаву не прыходзіла назваць дыялектам "трыадзінага рускаго языка", а іх саміх "рускімі са знакам якасці".
Ну как вам? Учу ужу 0 минут 0 часов 0 секунд.
>...праз польскую.
Праз хуёльскую. Самы падрабязны тэкст, прысвечаны дадзенай праблеме, гэта «Новаклясычны беларускі правапіс». Разгарні яго, і пакажы мне, дзе там напісана, што трэба глядзець у польскую мову.
>І чым гэтая ЛЁГІКА лепш за тое, што маем?
Самастойнасць, мой пупсік. Апора на свае сілы. Адсутнасць залежнасці ад другой мовы.
Ну як, разгорнеш і пакажаш, дзе там што напісана пра неабходнасць глядзець у польскую мову? Ці як? А давай я табе разгарну і пакажу радкі з «Даведніка па арфаграфіі...» (старонка 15, § 4): У беларускай мове... ў словах іншамоўнага паходжання. Таму іх напісанне лепш ЗАСВОЙВАЕЦЦА Щ ПАРАЎНАННІ... З РУСКАЙ МОВАЙ.
А-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а!
Сука ты. Каціся ў пізду.
>Разгарні яго, і пакажы мне, дзе там напісана, што трэба глядзець у польскую мову.
У законе "Аб Правiлах беларускай арфаграфii i пунктуацыi" пра рускую, польскую ці іншыя мовы нічога не сказана, як і ў 99% падручнікаў.
>Самастойнасць, мой пупсік. Апора на свае сілы. Адсутнасць залежнасці ад другой мовы.
А на практыцы атрымліваецца вось:
>>614495 →
>«Гвалт» (gwałt) узяты з польскай (якая не з’яўляецца заходнееўрапейскай мовай). Ланцуг узяты з яе ж (łańcuch). Палац узяты з польскай мовы (pałac). лубіны ўзяты з польскай мовы (łubin).
У чым самастойнасць, калі ты прапануеш глядзець у польскі слоўнік, калі там ł — то ў нас л, калі там l — то ў нас ль?
>Ну як, разгорнеш і пакажаш, дзе там што напісана пра неабходнасць глядзець у польскую мову? Ці як? А давай я табе разгарну і пакажу радкі з «Даведніка па арфаграфіі...» (старонка 15, § 4): У беларускай мове... ў словах іншамоўнага паходжання. Таму іх напісанне лепш ЗАСВОЙВАЕЦЦА Щ ПАРАЎНАННІ... З РУСКАЙ МОВАЙ.
У цябе нейкія комплексы, што ты адкапаў нейкі даведнік, дзе аўтары ў цэлым слушна апісалі рэальны стан рэчаў (але "напрыклад" ты выразаў), і не можаш супакоіцца? Ну было б у літаратурным стандарце "лёґіка, філёлёґіjа, інтэліґэнца" і г.д., як ты хочаш, тады б аўтары напісалі "у параўнанні з, напрыклад, польскай мовай". І што? Ты б тады таксама віскатаў, што "несамастойна!"?
>Щ
>А-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а-а!
>Сука ты. Каціся ў пізду.
Манітор слінай не апырскай, дэбілушка, калі іншых аргументаў няма.
>разгорнеш і пакажаш
А вось разгарну і пакажу.
Проста ў "Янкі Станкеўчыка" (гэны геній нат сваё прозвішча перакручваў, а не толькі "вапрычоны язык беларускі").
"Да вымовы й правапісу чужых словаў":
Цьвярдыя з, с перад і ў чужых словах мае беларуская мова супольна з польскай моваю, бо ў мякчыні сугукаў мова беларуская, польская, горналужыцка–сэрбская й дольналужыцка–сэрбская найбліжшыя паміж сабою (прыкладам, маюць дзеканьне й цеканьне).
Пасля глядзім ну хаця б тую Нашу Ніву ці Багушэвіча: Сібір, а не Сыбір. Значыць, Станкевіч прынамсі ў гэтым пытанні штучна набліжае беларускую да польскай.
Станкевіч на глебе сваёй моватворчасці настолькі адарваўся ад рэальнасці, што крытыкуе Коласа: "(Колас) нічога не ўжывае такога, чаго не пачуў у дадзеных абставінах". Во як, пісаць так, як беларусы гавораць — для Станкеўчыка загана, трэба "вырабляць беларускі язык літаратурны".
Ну а ягоныя разважанні пра "арыйства" беларусаў і "неарыйства" велікаросаў увогуле каментаваць не бачу сэнсу.
Ці вось артыкул на Вікіпэдыі (не на Вікіпедыі, на хвілінку) пра граматыку Тарашкевіча:
Тарашкевічам было прапанавана пісаць галосныя й зычныя ў іншамоўнай лексыцы так, як яны вымаўляліся ў мове, зь якой былі запазычаныя[1], фактычна было прынятае пераважнае іх напісаньне як у польскай мове[2]. Так, на гэтыя словы не былі распаўсюджаныя правілы аканьня, дзеканьня й цеканьня, часта не зьмякчаліся зычныя перад галоснымі, перад ётаванымі галоснымі перадаваўся мяккі [л’][1].
https://be-tarask.wikipedia.org/wiki/Беларуская_граматыка_для_школ_(1918)
Мовананова:
1. Гук л перадаецца мякка (як у польскай мове): лёгіка, цыкль
https://www.movananova.by/zaniatki/gistoryya-movy-tarashkevica-vs-narkamauka.html
І г.д. Вышукваць не бачу сэнсу.
У правапісе Тарашкевіча — не, пішацца "мыешся ў рэчцы".
У "клясычным" правапісе 2005 года (Вячорка, Саўка, Бушлякоў) — так.
У "дзеясловіцы" — так.
У афіцыйным правапісе — не, але вымаўляецца ўсё адно "сься" і "ццы": [в'ітайэс'с'а, у лоццы, у боццы] (Янкоўскі, "Беларускае літаратурнае вымаўленне". Або школьны падручнік за 10 клас).
Раю звярнуць увагу і на "-дзкі"/"-дскі".
Слова "лапата" таксама не забывайце, нельга збядняць мову дзеля "абынеякумаскалёў". І не блытайце адно з адным: рыдлёўка — лапата для капання, астатнія лапаты рыдлёўкамі называць няправільна.
https://www.skarnik.by/tsbm/35308
https://www.skarnik.by/tsbm/72845
ну так трасянка это и есть самый настоящий белорусский язык, а не этот волюпюк на котором вы тут рыгаете под названием "беларуская литаратурная"
Так можна сказаць пра любую літаратурную мову ўключна з рускай.
«Ну так трасянка/разбалачка/суржик это и есть самый настоящий русский язык, а не этот волюпюк на котором вы тут рыгаете под названием "великий и могучий язык Пушкина"».
пра лапаты, рыдлёўкі, рыдзелі і капаніцы з шуфлямі
В случае с белорусским языком это была сознательная политика. Более-менее естественный процесс становления молодого литературного языка происходил в двадцатые годы, когда собиралась картотека для создания большого белорусского словаря, создавались комиссии для создания белорусской терминологии и т. д.
В тридцатые годы эти работы были свёрнуты, и в становлении литературного языка был взят курс на пополнение его лексикой из русского и через русский.
На развитие белорусской советской культуры огромное влияние оказывает могучая культура великого русского народа. Средством приобщения к неиссякаемым источникам этой культуры является великий русский язык. <...> К сожалению, начатая до Великой Отечественной войны работа над Русско-белорусским словарём была прервана вторжением гитлеровских захватчиков, в результате которого погибла огромная словарная картотека Академии наук БССР, в том числе и картотека двухтомного Русско-белорусского словаря. <...>
В свете сталинских работ о словарном составе языка заново был просмотрен и настоящий Русско-белорусский словарь, в результате чего в него были внесены значительные изменения и исправления. <...>
Белорусские буржуазные националисты стремились засорить белорусский язык искусственными словами, архаизмами, чтобы оторвать белорусский народ от великого русского народа. Но белорусский народ, верный дружбе народов, оберегал чистоту своего языка, пополняя его из неиссякаемых источников русского языка. В результате этого белорусский язык способен теперь обслуживать самые разнообразные языковые потребности всесторонне развитого социалистического общества. <...>
В белорусской части настоящего словаря и ставилась задача — наиболее полно использовать эти умноженные богатства белорусского языка... <...>
Эти подходы сохранялись десятилетиями. Никакой заботы о чистоте языка не было. Поиска нужных литературному языку слов в диалектах не было, исследований старого языка с этой же целью не было. Редко какому областному слову удавалось проникнуть в литературный язык. Он пополнялся из русского языка напрямую или кальками. Если почитать словарь советского белорусского языка, в нём полно каких-то диких и странных слов, но если покопать их родословную, то становится понятно, что они взяты из русского: алілуйшчык, камчванства, гораўзыходнік, навальніцаадзначнік. Это ничто иное, как алиллуйщик, комчванство, горовосходитель, грозоотметчик.
Причём это высеры мозгов тех пидоров, которые засели в советских учреждениях культуры и “обогащали” белорусский язык своими сраными кальками. Доктор Ян Станкевич как-то сказал, что в лексике калька это худшее, что может быть, и что их нужно использовать только временно, когда уж совсем ничего нельзя придумать. В советском белорусском языке калькировать русские слова это было повседневным хлебом тех сволочей в институте языкознания. Никаких комиссий по терминологии, как в двадцатых. Кальки и заимствования, кальки и заимствования, и (почти) ничего кроме них. Десятилетиями.
Причём эти слова часто лежали мёртвым грузом в словарях и не использовались на практике. Попробуй поискать “гораўзыходнік” или “навальніцаадзначнік” (кошмар, какой червь-пидор высрал этот термин?) через Гугл. Наткнёшься только на ссылки на словари и больше ни на что.
Советский белорусский язык состоит как бы из ядра и периферии. Ядро — это словарный запас условной белорусской крестьянки, сохранённый более-менее приемлемо. Но, конечно, в любом языке слов во много раз больше, чем в языке условной крестьянки. То есть периферия значительно больше ядра. Так вот: периферия советского белорусского языка — со всеми этими алілуйшчыкамі и навальніцаадзначнікамі — выстроена на основе русского языка. Конечно же, это неполноценный язык, ибо не может полноценный язык настолько зависеть от второго языка (русского). Конечно же, как неполноценный язык он не мог быть престижным языком и уступал позиции языку полноценному — русскому.
Большевики решили не уничтожать белорусский язык в лоб, они подрезали ему корни, чтобы он усох сам по себе.
Расскажите пожалуйста про звательный падеж в Беларуском!
Абмяркуем словы "запазычанне" и "патрапіў".
Нашто пісаць "патрапіў" калі карацей будзе "трапіў"? Ці "запазычыў" калі карацей "пазычыў, пазычанне", а ня "запазычанне" .
>Нашто пісаць "патрапіў" калі карацей будзе "трапіў"?
Нашто пісаць "пажынаць, пажываць", калі карацей будзе "жынаць, жываць?"
Крыху розная семантыка. Можна "трапіць у пастку", але "патрапіць у пастку" — наўрад ці. Можна "патрапіць" нешта зрабіць, але "трапіць зрабіць" — не.
>Ці "запазычыў" калі карацей "пазычыў"
Пазычыць — гэта адначасова і даць пазыку, і ўзяць пазыку.
Запазычыць — узяць пазыку ці (часцей) проста пераняць.
Рознае значэнне.
>>617281
>В свете сталинских работ о словарном составе языка
Так бы напісалі ў любым слоўніку, выдадзеным у тыя часы. Хоць з логікай, хоць зь лёгікай.
>Никакой заботы о чистоте языка не было
Быццам да 1933 яна была большай.
>Поиска нужных литературному языку слов в диалектах не было, исследований старого языка с этой же целью не было.
Стары язык — гэта старабеларуская мова? Ну-ну, калі пачаць са старабеларускай цягнуць словы, ты ж першы ся обижати будзеш і гроза яко вопияти пра "русіфікацыю".
Тое ж тычыцца і дыялектаў, Беларусь не абмяжоўваецца Заходнім Палессем, на Амсціслаўшчыне дзіялекцізмы цібе точна ні панравяцца.
>алілуйшчык, камчванства, гораўзыходнік, навальніцаадзначнік
1. У ТСБМ ёсць толькі "алілуйшчык". Астатняе ты ўзяў з руска-беларускага слоўніка 1953 года, таго самага, які складалі
>больш уважлівыя да народнай мовы ўкладальнікі слоўніка 1954 года
2. Колькі разоў паўтараць: не ўпэўнены — лезь у Корпус.
Гораўзыходнік і навальніцаадзначнік сапраўды ў беларускай мове фактычна адсутнічаюць, яны ёсць толькі ў руска-беларускім слоўніку 1953 года. Можа таму што ўся тэхнічная дакументацыя і звязанае з ёй у БССР вяліся па-руску, што супярэчыць твайму сцверджанню
>Большевики решили не уничтожать белорусский язык в лоб
Менавіта ў лоб і вырашылі. Ніколі не было вышэйшай тэхнічнай адукацыі па-беларуску.
Алілуйшчык і камчванства, у сваю чаргу, часта сустракаюцца ў друку да 1933 (і тым больш да 1953), але не ў мове пісьменнікаў ("алілуйшчык" па 1 разе ў Брыля, Панчанкі і Караткевіча, "камчванства" — у сур'ёзных аўтараў не знайшоў).
Напрыклад, "алілуйшчыка" пабачыць можна ў наступных выданнях: Маладняк №9/1931, Савецкая Беларусь №239/1929, Полымя №8/1931, Віцебскі пролетары №43/1930, ЛіМ №5/1932.
"Камчванства": Маладняк 4/1932, Савецкая Беларусь 80/1928, 136/1928, 146/1928, 88/1929, Віцебскі пролетары 78/1930, 94/1930, 113/1930, Звязда 135/1928, і г.д.
Так што гэтыя словы дакладна не былі "штучна" ўведзеныя ў беларускую слоўнікам 1953 года, слоўнік усяго толькі зафіксаваў тое, што аб'ектыўна існавала. Больш за тое, у ТСБМ іх не ўключылі.
>Доктор Ян Станкевич как-то сказал, что в лексике калька это худшее, что может быть, и что их нужно использовать только временно, когда уж совсем ничего нельзя придумать.
"Доктар" Янка Станкеўчык занадта шмат прыдумляў рознай хуйні. Ва ўсіх мовах уключна з самымі "прэстыжнымі" горы калек. Нават у найпрэстыжнейшай англійскай само слова "калька" існуе ў 2 варыянтах: запазычанне з французскай (calque) і калька з нямецкай (loanword <- Lehnwort). І нічога, "непаўнацэннай" англійскую хіба што дэбілы з ватай у галаве называюць.
>тех сволочей в институте языкознания
"Сволачы" ў Інстытуце працягвалі гаварыць па-беларуску і тады, калі твае продкі адмовіліся ад "непаўнавартай" і "непрэстыжнай" беларускай мовы.
>Конечно же, как неполноценный язык он не мог быть престижным языком и уступал позиции языку полноценному — русскому.
Засунь гэты свой "паўнацэнны язык" у сваю непаўнацэнную дупу.
>Запазычыць — узяць пазыку ці (часцей) проста пераняць.
>Рознае значэнне.
Гэта ў пункту гледжання рас.мовы дзе запазычыць = заімствовать? Але як кажуць "як у сабакі вочы пазычыўшы". Бо "пазычанне" і "запазычанне" цалкам аднолькавыя словы.
>Можна "патрапіць" нешта зрабіць, але "трапіць зрабіць" — не.
нешта я не ўцяміў. Як то можна "патрапіць зрабіць"?
хм... ўзапраду. нават ня ведаў, што трапіць і патрапіць - розныя словы
> "пажынаць, пажываць", калі карацей будзе "жынаць, жываць?"
ЖАЦЬ.
Клічны склон выдалены з афіцыйнай граматыкі дзеля набліжэньня да расейскай. Але шырока ўжываецца ў літаратуры.
брат -> браце
браты -> братове
https://uroki.movananova.by/classes/kvatera-klichnyya-formy/
Не глядзеў польскія мульцікі?
- kto to potrafi?
- ja potrafiè!
>Гэта ў пункту гледжання рас.мовы дзе запазычыць = заімствовать?
https://www.skarnik.by/tsbm/53265
https://www.skarnik.by/tsbm/25010
>рас.мовы
Не ведаю, якая такая "рас.мова" была ў часы, калі писаръ земъский маеть по-руску литерами и словы рускими вси листы, выписы и позвы писати, а не иншимъ езыкомъ и словы (акурат крыху вышэй станкеўчыкашыз прапаноўваў словы браць са "старога языка"): https://verbum.by/images/hsbm/11/11-096_0504_Запозычити.jpg
>Але як кажуць "як у сабакі вочы пазычыўшы"
І?
>Як то можна "патрапіць зрабіць"?
У Корпусе, Вэрбуме і Скарніку забанілі?
Я б патрапіў сказаць, Што і я чалавек, Што і мне гараваць Надаела ўвесь век. Купала. Путрамант падкрэслівае, што Танк першы ў заходнебеларускай літаратуры патрапіў глыбока ўнікнуць у стыхію беларускай мовы і тварыць з яе высокія мастацкія вартасці. Шырма. Пытанне было такое недарэчнае, такое неспадзяванае, што ніхто не патрапіў у першую хвіліну знайсці на яго адказ. Колас. [Раіна:] «Заруба маніць вам, Бо толькі я патраплю адшукаць Дарогу ў лагер, ведаючы там І дрэва кожнае і кожны пень». Танк.
>>617332
Жаць — гэта проста жаць у шырокім сэнсе. Пажынаць — гэта жаць на працягу некаторага часу (кшталту Continuous у англійскай), а таксама выкарыстоўваецца ў пераносным сэнсе.
П.С. Станкеўчыкашыз (ці хто там стужкі стварае), у наступны раз у шапку дадай спасылку на Корпус: https://bnkorpus.info/ Там, дарэчы, і слоўнік Насовіча ёсць, і праверка арфаграфіі, і яшчэ колькі карысных інструментаў ад "свалачэй з Інстытуту".
>дадай спасылку на Корпус
Дадаў да наступнага капялюша
https://pastebin.com/5GhztCvi
Как по Белорусски
На Украине или в?
Во всех славянских на
>Во всех славянских на
Нет, на русском давно прижился вариант "в Украине" в качестве одного из вполне допустимых. Никаких правил на этот счет нет.
Из другого треда:
Стало интересно, посмотрел на пропагандистском ресурсе belta.by. Даже лукашисты вовсю используют новый вариант.
"в Украине" - Результатов: примерно 33 900 (0,38 сек.)
"на Украине" - Результатов: примерно 23 100 (0,33 сек.)
>в качестве одного из вполне допустимых
"В современном русском языке сосуществуют традиционная литературная норма с предлогом "на" и относительно новая, вводимая из соображений политкорректности по просьбе Украины – с предлогом "в" - сообщает старший научный сотрудник Учреждения Российской академии наук Института русского языка им. В.В. Виноградова РАН кандидат филологических наук О.М. Грунченко.
Так что употребление предлога в является богопротивным.
>Стало интересно, посмотрел на пропагандистском ресурсе belta.by.
Говно выборка, что филолухи говорят?
>"ва" - ва Украіне
>Ва Украіне
Джвачую, гугля такое дает
Бульбаши, поясняйте
>О.М. Грунченко
Ага, будут хохлы меня учить, как на расейской мове говорить.
Так она политкоректо сказала, что в для пидоров, или я не так понял?
В 17% своих материалов исследователи Института русского языка им. В.В. Виноградова РАН используют именно неприятную тебе формулировку. "По плодам их узнаете их".
>По плодам их узнаете их
Это что то из библии? Уверен что переводчик не обосрался с формулировкой? Ну там про слона в ушко и прочее
Так сложилось. Ты можешь говорить, как хочешь. Никто не запрещает.
>Так сложилось.
Ну так какого украинцы со своим в всех домогают?
Что по кайфу, то и делают. К примеру, в украинском русском есть вполне устоявшееся "на Расее" вместо "в России". Если тебя это оскорбляет, то вперед, переубеждай их, что "на Расее" говорить неправильно, это ошибка, филологи не разрешили и т.д.
>Во всех славянских на
Не.
Przyimek w rzeczywiście zdaje się lepiej podkreślać samoistność polityczną danych obszarów, gdyż łączymy go z nazwami większości państw
https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/w-Ukrainie-czy-na-Ukrainie;16214.html
Z pewnością Polacy przyzwyczaili się do mówienia i pisania „na Ukrainie”, „na Ukrainę” (użycie tych struktur ma swoje różne przyczyny), to jednak coraz częściej wybierają formy „w Ukrainie”, „do Ukrainy”.
https://www.kul.pl/na-ukrainie-czy-w-ukrainie,art_98234.html
W zwyczaju językowym Polaków rozpowszechnia się połączenie nazwy Ukraina z przyimkami do/w: do Ukrainy i w Ukrainie, tak jak do Polski i w Polsce.
https://24kurier.pl/blogi/ewa-kolodziejek/w-ukrainie/
Българският език е сред най-разпространените езици в Украйна.
https://bg.wikipedia.org/wiki/Български_език_в_Украйна
За българите в Украйна, а и за всички малцинства в страната, законът въвежда рестрикции.
https://dariknews.bg/novini/sviat/ukrajna-ogranichi-pravoto-na-bylgarskoto-malcinstvo-da-uchi-na-majchiniia-si-ezik-2047888
Помощ за българите в Украйна
https://www.facebook.com/groups/bg4bginua/
Прва лига Украјине је други ниво фудбалских лигашких такмичења у Украјине.
https://sr.wikipedia.org/wiki/Прва_лига_Украјине_у_фудбалу
Православно братство Светог Георгија (које ради под благословом оца Симеона из Рукумије и оца Варнаве из Кувеждина) је организовало Литију улицама Београда, после Свете Литургије у Руској Цркви улицама Београда све до Руске амбасаде, као молитвени чин подршке страдално руском народу у Украјини.
https://istinoljublje.com/2014/05/11/литија-за-руски-народ-у-украјини-или-с/
Русија тврди да је и Немачка спроводила војно-биолошке активности у Украјини
https://www.politika.rs/scc/clanak/505075/Rusija-tvrdi-da-je-i-Nemacka-sprovodila-vojno-bioloske-aktivnosti-u-Ukrajini
Hrvati u Ukrajini broje nekoliko tisuća ljudi, ali se dio njih izjašnjava u etničkom smislu Ukrajincima.
https://hr.wikipedia.org/wiki/Hrvati_u_Ukrajini
>На Украине или в?
На Украіне, на Беларусі, на Русі = на ўкраінскіх, беларускіх, (старажытна)рускіх землях. Параўнай "на Донбассе, на Дальнем Востоке, на Кавказе, на Вашингтонщине".
Ва Украіне, у Беларусі, у Расіі, у Германіі, etc. = у дзяржаве "%statename%". Дэфолтны варыянт у сучасным юзусе.
>Прва лига Украјине је други ниво фудбалских лигашких такмичења у Украјин
Чигобля?
"на Кубе" - значит на острове, Республика Куба находится на острове Куба в основном, но если говорить полным названием то " ў Рэспубліцы Куба", также я думю можно говорить и писать "У Кубе", если имеешь ввиу государство. А Украина это государство, а не местность поэтому "ва Украине". Ва - потому что перед ў не пішется ў
>А Украина это государство
С хуяли? Давай период 15-19 веке? Или Белоруссии то же не было?
>Ты какой-то странный.
А ты? Приносишь какое то говно, в РФ есть институт Виноградова, что у вас есть легитимного, а не выборки с интернета?
>>617387
Самый умный — сам и гугли. Что первое на глаза попалось, то и принёс. Какой там у сербов институт — мне абсолютно похуй. Факт налицо: заявление "во всех славянских НА" — несостоятельно.
>"во всех славянских НА" — несостоятельно
Так, что говорит об это институт Белорусского языка? Он же у вас есть?
Сам у них и спроси:
Лiсты дасылаць: вул. Сурганава, 1, корп. 2, 220072, г. Мінск, Рэспубліка Беларусь Факс: (017) 270-18-85.
На деревню дедушке ясно. Белорусский как и Украинский являются наречиями, а не языками, поэтому у вас ничего нет.
пиздец какая-т опидорашья атака на нас. в бу тоже пидорандели срут
>водки нет, балалаек нет, уходи
Хорошо, у вас есть институт языка?
У русских в "институте языка" работают преимущественно евреи и украинцы, а самую популярную справочную книгу о русском языке написал еврей, родившийся в польском городе Лодзь.
Не говоря уже о том, что беларусы и украинцы долгое время писали русским учебники грамматики, потому что те банально не умели в книгопечатание. Не умели и не хотели учиться, вплоть до вестернизатора Петра.
А потом были немцы Гильфердинг (уроженец Варшавы) и Грот, датчанин Даль, украинец Потебня, польский националист Бодуэн де Куртенэ, эфиопское "наше все", росшее исключительно на зарубежной литературе, и т.д. Закончилось это тем, что еврей Луначарский запретил русским старую орфографию. Такой вот "русский, очень русский" язык.
Какая нахуй Лодзь? Вуджь!!! Курва, вроде беларус, а произносишь через жопу. Польский должен знать как отче наш.
Мимо прадедушка поляк.
>У русских в "институте языка" работают преимущественно евреи и украинцы
Извиняюсь, про армян забыл.
>Вуджь!
На буквы смотри. Поляки только относительно недавно начали жужжать и ўукать, раньше они нормально выговаривали эти буквы. Белорусам не нужно вслед за ними повторять, пошли они в жопу.
>Такой вот "русский, очень русский" язык
В полне себе международный язык, в отличии от регионального польского говна. Белорусский и украинский это наречия, ты же не будешь спорить
А куда делся поцык з коростемськой разбалачкой? Вы ня ведаеце?
Всю жизнь говорю на русском, хочу изучить белорусский, украинский и польский. Получается 4 славянских языка, притом довольно близких (чуть ли не континуум).
Как у вас с этим, аноны?
Если не секрет, сколько языков знаешь и на каком уровне?
Можно ли белорусский выучить просто через чтение?
Гледзячы з таго, што маецца на ўвазе пад "вывучэннем". Нават калi тупа каб разумець, толькi чытаннем мабыць не. Так цi iнакш прынамсi трэба кансультавацца са слоўнiкам. А то атрымаецца як у тым мемесе пра "адказаць/адхiлiць"
Razumieć - jašče nia viedać. Tabie padajecca što ŭžo dobra viedaješ bo movy padobnyja, ale na samoj spravie musiš vučyć dalej kab nia błytać słovy
Праз білінгвізм словы ўспрымаюцца як сінонімы што пасуюць да бягучага моманту. Напрыклад, зь сябрамі гаворыш "пізда", але доктару кажаш "хавалішча". Другая мова дадае вымярэньне: з хахламі кажаш піхва, з беларусамі ды ляхамі похва.
На першым кроку будзеш гаворыць мешанкай з розных моваў, але практыкай удасканаліш веды.
>притом довольно близких (чуть ли не континуум).
Так то наречия, ты же с пацанами по фене в падике ботаешь? Вот так и здесь, ни кто же феню к языку не причесляет, как и укробелорусские наречия так же не являются языками.
П.с.
В русские слова вместо о ставь и, будет украинский.
Бомба - бимба
Поле - пиле
Человек - человик
В белорусском то же подобное должно быть
>В русские слова вместо о ставь и, будет украинский.
>Бомба - бимба
>Поле - пиле
>Человек - человик
>В белорусском то же подобное должно быть
Немагчыма штось абмеркаваць бо тутака ж кацапеталы шалеюць!
«Носителей идеологии Великого княжества Литовского, белорусских националистов, нельзя сбрасывать со счетов. Я в свое время, помню, с Лимоновым приехали в Минск в 1994 году по приглашению белорусских друзей. Мы думали, вот сейчас мы едем к нашим друзьям белорусским, прекрасные люди, нам с ними нечего делить. А нас встретила тысячная, вооруженная толпа, которая нас чуть не убила просто. Это был Белорусский народный фронт Зенона Позняка. Это были страшные, жесткие нацисты. В духе украинских. Это было настолько неожиданно: "братья-белорусы", а их взгляды были совершенно иными. Просто потому, что мы русские патриоты, нас встретили с битами, пневматическим оружием, очень жестко. Это был один из самых адреналиновых моментов в моей жизни. Практически зона боевых действий».
На самой справе тады сотня ці две звычайных бяззбройных беларусаў сустрэлі расейскіх прапагандыстаў каля ДК, дзе мусіў адбыцца іх выступ. Але фантазія Дугіна так моцна дамалявала ўсё астатняе, што ні ён, ні Лімонаў больш ніколі не саваліся ў Беларусь.
https://t.me/belarusian_history/4126
«Общий диктант» пройдет в Беларуси уже в четвертый раз, в 2020 году более 3 тысяч человек решили написать текст на родном языке.
Все рагулье собрали?
Российский йзык, чигирикаем рибята. Тфу, мрозотный нахрюк.
ты сын шалавы, я твой род ебал. Твоя мать сдохнет в канаве.
Давайце гаварыць на билибобавцке мовце
Давайце.
>Давайце гаварыць на
тут усё добра
>билибобавцке мовце
літары и няма ў беларускай мове. Суфікс ц не ўжываецца ў слове мова, але граматычна магчымы.
моўцы
У такім выпадку дзьве зьмены:
- "в" пяройдзе ў "ў".
- канчатак пасля зацьвярдзелай асновы ц будзе ы https://knihi.com/storage/padrucnik/lad_movy/nazounik9.htm
Што такое беларуская музыка?
Не, «у рэццы» ні ў якім варыянце правапісу не пішацца.
Мыесься пішацца толькі ў «новаклясычным правапісе».
>Мыесься пішацца толькі ў «новаклясычным
І як спадар Вячорка гэта абгрунтоўвае?
А хуй яго знае. Захацеў упісаць сябе ў гісторыю, рэфарматар ябучы.
Але ўкладаў ён той правапіс не сам а з памагатымі. Калектыў аўтараў.
Varta sumiaścić muzyku z tvajho vykanańnia z vakałam hetaha
https://youtu.be/qL5LMZ9vvLE
>А что там значит крышка?
«Звужанае» вымаўленне, відавочна:
ô вымаўляецца як «“о” але трохі падобнае на “у”»;
ê вымаўляецца як «“е”, але трохі падобнае на “і”».
Бильбабовацка балачка, пщь, пщь, фтанг!
"На Расее" это какой-то перефорз последних лет, а не устоявшееся выражение. И "Расея" в украинском русском тоже не говорят. А вот "на Украине" действительно устоявшаяся многовековая форма, причем и в самом украинском языке.
Kolki patrebna času kab kazać što vyraz stały? Apošnim časam "na rasii" daminujučaja forma va ŭkrainskaj.
КОНІК УЗЬНЯЎ ПЫСКУ, А ПААБАПАЛ - ХМАРАЧОСЫ ЗАМЕСТ СУНІЦАЎ
все знал, первые два из украинского (я москаль), третье из польского.
>я москаль
ТВАР РАСЕЙСКАЙ НАЦЫЯНАЛЬНАСЬЦІ?
https://youtu.be/5_yi4yycLII
Латинка была бы лучше для беларускай. Москалики хотя бы перестали её называть языком подонкофф.
>Москалики хотя бы перестали её называть языком подонкофф.
В Бабруйск, жывотнае
Арабица неудобный алфавит, который был традиционен для узкого слоя татар.
>еще каналы типа этого? Очень нравится их контент.
https://youtu.be/6PAWvGJbMoU
https://youtu.be/Mb1ln8He4Zs
https://youtu.be/YaXPWxdBups
https://youtu.be/41dobP3e25E
> по напушке
> напушке
> ке
U ciabie kiekańnie. Vyvučaj ład movy j vypravi pamyłku.
https://knihi.com/storage/padrucnik/lad_movy/nazounik6.htm
Помик волит:
- Калуша, а Калушаточки помиковичи?
Калуша разбызила клямсы и волит зюмо-зюмо:
- Куа?
Помик тырснул в бурдысья и из бурдысьев волит:
- Калуша, а Калушаточки помиковичи?
А Калуша как заволит:
- Некузяво, оее, некузяво так волить!
А помик в бурдысьях как забурлыкает: бурлы, бурлы, бурлы.
А Калуша волит:
- Не бурлыкай, бурлак. Калушаточки не помиковичи, а помиковны!
*Помiк волья вольийт:
- Калуше, ау Калушаточковi чы помиковьён? Мистер помик'с нат гана рид ол дат крэп. Хиз джаст....а помик, лайк эни азэр ван. Азэрван соу хиз помик' фрам Л'Азербайджан ды Армэнiя...яны так розмаýляён па беллуруско, каз дэр лайк Берлускоин, итальяно вэрна.
Калушараа ся разбызилове клямсэн э вуле-ву зюмо нуи апрэ нуи:
- Куа? Кескесэ? Кан? Пуркуа? Парс кё, ком ву компран...
Помик тырснул в сья бурды та зi бурдысью волит ком вуле ву:
- Калуше, а бьенто Калушатоштейн чи помиковичэж?
Ä Калушæ jãк заволит за то цо не мьеý:
- Некузья, дэво, уазо вэр, уазо руж, некузья ком во так волить! Бо не естэш з краю опцэго. Бэндэ волиý, але тылько кенды мьеш маженья.
А помiкк ау сья бурды jак забурлыкæ: бурлё, бурлан, бурль.
А Калуша панс кё мэм нэ па мейёр ферштейн нихонго.
- Бурлыканайдэ ё, бурураку сама. Карущаточики нэ помикобичи, а помикобунэ! Со даёнэ! Иттэ миё кана~
Вот так по белорусски это будет.
А что ещё сделать, чтобы москалики перестали? Может переименоваться в западный округ или перейти на русек, чтобы не травмировать их тонкую загадочную душу?
Москалики идут вслед за своим кораблём, короч.
>Мистер помик'с нат гана рид ол дат крэп. Хиз джаст....а помик, лайк эни азэр ван
>Вот так по белорусски это будет.
Не ври нам
— Калушата! Калушаточки! Бутявка.
Калушата присяпали и бутявку стрямкали. И подудонились.
А Калуша волит:
— Оее-оее ! Бутявка-то некузявая!
Калушата бутявку вычучили.
Бутявка вздребезнулась, сопритюкнулась и усяпала с напушки.
А Калуша волит:
— Калушаточки, бутявок не трямкают, бутявки дюбые и зюмо-зюмо некузявые. От бутявок дудонятся.
А бутявка волит за напушкой:
— Калушата подудонились! Калушата подудонились! Зюмо некузявые! Пуськи бятые!
Ale naša zrusifikavanaje nasielnictva, asabliva dzieci što pačynajuć vučyć movu, taksama ŭsprymajuć movu jak druhajakasnuju j sapsavajanu. Łacinka moža heta vypravić i naadvarot prymusić ich usprymać jak movu pieršakasnuju angielskuju.
>pieršakasnuju angielskuju
Ты уже в своей транслитерации путаешься, бутявка.
>sapsavajanu
>pieršakasnuju
Z taho što nadta doŭhia słovy. A angielskuju ja zaŭsiody praz g pišu.
https://youtu.be/H8R4CYFuTcM
>asabliva dzieci što pačynajuć vučyć movu, taksama ŭsprymajuć movu jak druhajakasnuju j sapsavajanu. Łacinka moža heta vypravić i naadvarot prymusić ich usprymać jak movu pieršakasnuju angielskuju.
Ну-ну. Тыя, хто сёння ўспрымае беларускую як "другаякасную", з пераводам навучання на лацінку пачне яе ўспрымаць як "трэцяякасную": "мала таго што калгасны дыялект рускай выдумалі, дык яшчэ і пішуць англійскімі польскімі літарамі".
Сур'ёзна, пад артыкулам на анлайнеры пра беларускую аўдыторыя ўсур'ёз пачала абмяркоўваць тэму "змагары ізноў выдумляюць сабе мову" з-за... канструкцыі "а N-й гадзіне". Маўляў, змагары скалькавалі з англійскага "o'clock", "Колос так не пісал, я в школе белорусскій учіла". Што характэрна, ані розуму зазірнуць у Коласа самастойна, ані рашучасці прызнаць, што пішаш лухту, калі нехта такі працытаваў Коласа з гэтай канструкцыяй — не хапіла. Фокус абмеркавання перамясціўся на "ну этот ваш Колос і выдумывал этот так называемый язык".
Таму двачую гэтага:
>>618546
>Москалики идут вслед за своим кораблём, короч.
Звяртаць увагу на енкі тых, хто ўжо носіць нейкія негатыўныя стэрэатыпы пра беларускую, дзеля ідыётаў і ворагаў беларушчыны нешта змяняць — не мае сэнсу. Тым больш не мае сэнсу падтрымліваць гэтыя стэрэатыпы радыкальнымі дзеяннямі. Амаль 100% беларускамоўных выкарыстоўвае кірыліцу. Лацінка таксама мае свой спектр выкарыстання: транслітарацыя геаграфічных назваў, музычных гуртоў, гандлёвых марак, рэклама ў цэлым, шыльды розныя, афармленне чаго-небудзь "пад старыну", тролінг рускамоўных, дадатковая абарона ад анлайн-перакладчыкаў. Ну дык хай так і будзе.
А больш прэстыжнай беларуская стане тады, калі:
1. Ёй пастаянна і адкрыта будуць карыстацца паважаныя ў грамадстве і ўплывовыя людзі.
2. На ёй з'явіцца вышэйшая адукацыя розных кірункаў (а не толькі паўплыні на гістфаку і журфаку).
3. Яе ў школах не будуць выкладаць "дзеля адзнакі ў журнале" "спецыялісты"-выпускнікі БДПУ, дзе прахадны бал бываў падаў ніжэй за 100 з 400 (і добра, калі гэта выпускнікі БДПУ, а не запердзянскага педтэхнікума імя Леніна) за мізэрны заробак.
4. Яна з'явіцца на цэтліках усіх беларускіх прадуктаў.
І г.д.
> пад артыкулам на анлайнеры
Heta nie praŭdzivy pakazčyk. Tam było šmat kremlebotŭ. Zaraz na Biełarusi dziejničaje pra-rasiejskaja grupoŭka što źniščaje ŭsio biełaruskaje.
Biełaruščynie treba bolš siabroŭ i my musim šukać novyja padychody da ludziej. Starych było niedastatkova.
>Tam było šmat kremlebotŭ.
>Zaraz na Biełarusi
Гэта было да адключэння каментаў на анлайнеры, гады з 3-4 таму.
Ты, канешне, паўсюль можаш бачыць працу агентуры, црушнікаў і рэптылоідаў з нібіру, але ў рэальным жыцці таксама даводзіцца сутыкацца з той жа пазіцыяй: "это какой-то новобелорусскій язык, Колос пісал по-другому" (ну-ну). Паспрабуй больш гаварыць па-беларуску з рознымі людзьмі, сам пабачыш.
>Starych było niedastatkova.
Старых — гэта якіх? "Беларускі язык — бедны язык"?
Нават тых нешматлікіх дзеянняў па папулярызацыі беларускай мовы, якія практыкаваліся ў 1990-1995 і падчас "мяккай беларусізацыі" 2014-2020 хапіла, каб колькасць і "якасць" беларускамоўных вырасла. Калі псеўдабеларуская дзяржава перастане змагацца з беларушчынай — яна паўстане намаганнямі прыватных асоб, а калі яшчэ і беларуская дзяржава будзе праводзіць палітыку па папулярызацыі беларускай мовы, то перавядуцца людзі, якія сцвярджаюць, што ніколі не чулі беларускую ад людзей на вуліцы (дарэчы, учора ў метро чуў ад 2 маладзёнаў). Проста не трэба чакаць, што 100% беларусаў за 5 гадоў пяройдуць на беларускую. Рэалістычная мэта — ад 30 да 60% за 1 пакаленне (25 гадоў).
Выдавай, прымушай.
Лепш сусветную літаратуру выдаваць па-беларуску. І серыялы. І цікавыя моладзі каналы на ютубе.
Чэхав нипотрыбен, эсть билбаруские пысмэнныки Вупсыль ы Пупсыль
Sapraŭdy, navošta Čechaŭ? Heta pašyraje kulturny ŭplyŭ Rasiei.
Jość svaje Karatkievič, Mickievič, a kali brać zamiežnych, to suśvietna viadomyja tvory z zachadu kab uraŭnačažyć rasieski ŭplyŭ amierakancami:
"Catcher in the Rye" Salinger
"Farengeit 451" Bradbury
"1984" Orwell
>"1984" Orwell
Как пориджи заебали с этим говном, каргокультисты
Бабруйзка балачка
Zajzdrościš?
Какое характерное окончание белорусских бубруйскихфамилий?
Prajabaŭ šmat dzie ł. Niazvyklaja jana, hetaja vaša kurva łacinka ))
>Prajabaŭ
>Panjabi
Фиксанул
https://youtu.be/Wfzp4cdcuYc
>Panstva, patlumačcie, čamu zaraz kančatak -ae dla sloŭ žanočaha rodu adzinočnaha liku ŭ rodnym skłonie amal nia ŭžyvajecca?
Бальшавікі разжалавалі гэты канчатак і адправілі яго ў ссылку ў “народную мову” і ў “мову мастацкай літаратуры”. А ў іншыя стылі пастанавілі яго не пускаць.
Бальшавікі — підары.
Hety pierachod kančatka ŭłaścivy taraškievicy. Taraškievicu skasavali pry savietach, a Łuka ŭvohule zabaraniŭ u druku. Tamu redka bačym.
>почему до сих пор большинство беларусов пользуется уёбищной наркомовкой, а не клясычным праваписом?
Taraškievicu ŭžyvali šmat gazetaŭ da zakonu ad 23 lipienia 2008 ab pravapisie, što zabaraniŭ usie pravapisy akramia aficyjnaj narka-moŭki.
>Лукашонак
Падонак всегда знал, что бабруйска балачка жжот напалмом
жжот напалмом твоя мать когда её ебут таджики в питерских парадных. А батя твой - пидор пьяный внизу ждёт обосранный.
интерестно, скот, у тебя какой акцент, как у ебланов из "реальных пацанов" ? Чёкаешь через каждое слово, скот? чигирикаем, щщщщщщуууууууука. От же скот ты ебаный.
А почему россіянѣ до сихъ поръ пользуются уебищною новою орѳографіяю, а не славнымъ письмомъ Толстаго и Достоевскаго?
>Так а почему до сих пор большинство беларусов пользуется уёбищной наркомовкой, а не клясычным праваписом?
После 11 лет школы привыкают. Раз.
Государство пользуется наркомовкой. Два.
Деды в своё время дали маху и не издали в Западной Беларуси альтернативный советским словарям авторитетный словарь, за который сейчас можно было бы держаться. Три.
Płynia nie skončvajecca https://youtu.be/GbSiXrw99p4
>авторитетный словарь
В бабруйском наречии словари не нужны
Я свободно разговариваю по-польски. Занимаюсь славистикой, потому недавно решил поучить белорусский.
Когда попробовал говорить/писать по-белорусски, начал ловить себя на том, что постоянно использую польские слова, переделанные под белорусскую фонетику.
Например:
Адповездь вместо адказ
Тэраз вместо зараз
То вместо гэта и так далее.
С украинским такой проблемы, например, не было (там я чаще русские слова пихать пытался). А вот с белорусским никак не получается перестроиться.
Как это исправить вообще? Мне вроде как сказали, что и так понятно, но все таки хотелось бы говорить на белорусском, а не на польско-белорусско-русской трасянке.
> польско-белорусско-русской трасянке
Це нірма спачатку. U mianie taksama vychodziła niejkaja mieszonka jenżyku polskiego z movaj ukrainskaj. Spatrebiłasia bolš praktyki nakiravanaj na pašyreńnie leksikonu. Pišy biełaruskaj, udakładniaj słovy ŭ sloŭniku kali nie ŭpeŭnieny.
https://youtu.be/4bUZUM6x_mw
ПЕРАКАТ
ПЕРАКАТ
>>619144 (OP)
>>619144 (OP)
>>619144 (OP)
ПЕРАКАТ
ПЕРАКАТ
ПЕРАКАТ